استراتژی یعنی امنیت

بانکی دات آی آر: اخیرا پست بسیار خوبی خواندم با عنوان

اهمیت ایجاد استراتژی برای شرکت ها

که به قلم زیبای دوست خوبم آقای بهرام سعدیان نوشته شده است که با توجه به اهمیت و زیبایی مطلب، پاراگراف اول آن پست را اینجا آورده ام

وقتی من از بعضی مدیران کسب و کارها درباره استراتژی شرکتشان می‌پرسم-یا از آنها سوال می‌کنم که چرا سازمان آنها فاقد آن است- آنها اغلب پاسخ می‌دهند که نمی‌توانند یا نمی‌خواهند استراتژی داشته باشند چون محیطی که در آن کار می‌کنند دستخوش تغییرات بسیار زیادی است. آنها می‌گویند ثبات کافی وجود ندارد تا آنها بتوانند استراتژی را به طور موثر پیاده کنند

اگرچه نویسنده، پاسخ قانع کننده ای به این مطلب داده است که برای خود من نیز بسیار مفید و آموزنده بود، لیکن با توجه به اهمیت موضوع استراتژی برای سازمان ها و تاکید مجدد بر الزام به استراتژی محور شدن یک سازمان، خصوصا در محیط های بسیار تغییر پذیر، کامنت ارائه شده در آن پست را مجددا اینجا ارائه می کنم که تاکیدی باشد بر لزوم تدوین و جاری استراتژی برای یک سازمان به شرح زیر

اساسا اصلی ترین کارکرد استراتژی و ساده ترین و دقیق ترین تعریف استراتژی، ورود دادن مولفه محیط در تصمیمات سازمان است؛ لذا استراتژی یعنی ضرب سازمان در محیطش. حال اگر سازمان، بدون استراتژی باشد، یعنی عدد محیط می شود، صفر. لذا نتیجه حاصلضرب سازمان در محیط هم می شود صفر؛ چون هر عددی ضربدر صفر می شود صفر. از سوی دیگر به میزانی که تاثیر مولفه محیط در تصمیمات سازمان بیشتر می شود، مولفه سازمان و دستاوردهای آن نیز با مولفه محیط رشد می کند. لذا استراتژی یعنی راهبرد و راهبرد، یعنی راهی که می برد سازمان را به مقصدش از راهی امن. امینیت راه نیز، بستگی دارد به میزان درک سازمان از مسیرش و در واقع محیطش.

پس استراتژی یعنی تعیین امن ترین و بهترین مسیر برای حرکت سازمان. تعیین امن ترین مسیر نیز به شرط تحصیلِ تدبیر است و شرط تدبیر، دانایی است و مهارت و این حاصل نشود مگر به تمرین و ممارست

پس ادعای بی نیازی به استراتژی، مساوی است با اعتراف به بی تدبیری و بدتر از آن، ستایشِ بی تدبیری و بعید است که انسان عاقل باشد و به بی تدبیری خویش، افتخار کند

نکته اصلی اینکه بر خلاف ذهنیت مرسوم بین مدیران ارشد بعضی سازمان ایرانی، مبنی بر بی نیازی به مقوله استراتژی، آنهم با توجیه تغییرات شدید محیطی!!!!، بنده بعنوان یک طلبه مدیریت استراتژیک، به شدت معتقدم اتفاقاً مهم ترین دستاورد استراتژی محور بودن سازمان، افزایش ضریب امنیت و ماندگاری و پویایی و چالاکی سازمان در برابر همین ناملایمات و تغییرات بسیار سریعِ محیط کسب و کار می باشد و اصلی ترین روش برای فائق آمدن بر این تغییراتِ بعضا مخرب محیطی، تجهیز سازمان به استراتژی می باشد و اگر اجازه دهید عرض کنم که در دنیای معاصر، بدون استراتژی های مشخص و عالمانه، حتی یک قدم نیز نباید برداشت چرا که همان یک قدم ممکن است سازمان و کسب و کار ما را به نابودی کشاند

برای آگاهی بیشتر از اهمیت این موضوع، پیشنهاد می کنم به معمایی که درست برای همین موضوع طرح نموده ام، مرجعه فرمایید

یک استراتژی عالمانه که بصورت حرفه ای تدوین، جاری سازی و مدیریت می شود، از چشم انداز و ماموریت سازمان شروع و تا سطح فعالیت های روزانه کارکنان تداوم دارد و این موجب می شود جهت گیری های اصلی و اهداف استراتژیک سازمان به عملیات روزمره کارکنان متصل شود

وانگهی، استراتژی، دقیقا متناسب با محیطی داخلی و خارجی سازمان و نیازمندی ها و الزامات کسب و کار، بازنگری و به روز آوری می شود؛ گاهی این بروز آوری ممکن است موجب تغییر برخی استراتژی های سازمان حتی در فاصله زمانی یک هفته نیز بشود، خب بشود؛

اگر گاهی برای در امان ماندن یا ترقی، لازم است حتی روزانه مسیر حرکتمان را تغییر دهیم، خب تغییر می دهیم، از تغییر چه باک؟! مهم این است که این تغییر و انتخاب مسیر و راه جدید، عالمانه و حرفه ای انجام شود، نه صرفا بر اساس تصورات و اوهام؛ نقش استراتژی این است که این خردورزی و بصیرت و حرفه ای گری را به سازمان به ارمغان آورد

استراتژی چیزی را به سازمان می دهد که غیر از استراتژی، هیچ چیزی نمی تواند آنرا به سازمان دهد و اساسا سازمان بدون استراتژی، یک شوخی خطرناک است.

اجازه دهید این جمله طلایی پروفسور رابرت کاپلان را یک بار دیگر، تکرار کنیم که

استراتژی بدون تاکتیک، کندترین مسیر برای پیروز شدن است و تاکتیک بدون استراتژی نیز تنها هم همه و پارازیتی پیش از شکست است.

منبع: linkedin
یعقوب امین زاده

► بانکی: پیشخوان روزنامه های اقتصادی امروز،۱۷اسفند
راه‌های مقابله با هنگ کردن گوشی ◄