شبکه های اجتماعی؛ ابزار در دست گرفتن قانون!؟

پنجشنبه ، 16 مهر 1394 ، 09:58

بانکی دات آی آر: گزارشی مستند از تاثیر و نفوذ استفاده از شبکه های ارتباط جمعی در زندگی انسان امروز: یک جواهرفروشی در شهر ووئی در سوئیس با وجود گذشت ده روز از دستبرد خلافکاران به مغازه اش، همچنان در بهت و حیرت ناشی از این حادثه به سر می برد. سارقان پس از مداخله صاحب مغازه مجبور به فرار شدند.

پسر این جواهرفروش اولین فردی بود که به محل حادثه رسید و دریافت که پدرش پس از درگیری با سارقان زخمی شده است. اولین اقدام او تماشای تصاویر ضبط شده توسط دوربین های مداربسته بود تا بتواند ضمن شناسایی سارقان این حادثه را به پلیس اطلاع دهد. او سپس این تصاویر را بر روی شبکه های اجتماعی منتشر کرد.

وی می گوید: "هدف ما این بود تا به پلیس به شکلی قوی و سریع کمک شود. پلیس در حال انجام ماموریتش و بستن راهها و دفاع از ما بود".

هزاران نفر در شبکه های اجتماعی تصاویر سارقان را به اشتراک گذاشتند. امری که منجر به دستگیری بزهکاران شد و تنها ۵ ساعت پس از این حادثه یکی از کاربران اینترنتی، محل متهمان این سرقت را شناسایی کرد و در نتیجه آنها دستگیر شدند.

در این مورد، انتشار تصاویر مفید بود و منجر به دستگیری متهمان شد اما این کار غیرقانونی است: به گفته ی فرمانده پلیس منطقه ی نوشاتل، تنها پلیس و دادگستری اجازه استفاده از ابزار هشدار را دارند.

او می گوید: "واضح است که این ابزاری است که مورد استفاده پلیس قرار می گیرد اما نه به شکل سیستماتیک و مرتب! دلیل آن هم وجود برخی مفاهیم قضایی اساسی همچون اصل برائت، حق فراموشی و پاک شدن سابقه کیفری و تناسب جرم با مجازات است. نمی توانیم هر کاری را به هر شیوه ای که خواستیم انجام دهیم. در نتیجه انجام این کار در این چارچوب و به این شکل توسط شهروندان در حالی که حکومت آن را انجام نمی دهد مورد پسند نیست. افراد عادی از دادگستری در اجرای عدالت بسیار سختگیرتر هستند. وقتی با مردم صحبت می کنید در می یابید که آنها بسیار انتقامجو تر از قانون هستند".

پلیس اغلب حتی در جریان گزارش های منتشر شده توسط شهروندان بر روی اینترنت نیست. مدتی پیش هشداری بر روی شبکه های اجتماعی منتشر شده بود که نسبت به رفتار یک یا دو مرد جوان که شبها در منطقه خاصی از شهر ژنو زنان را تعقیب می کنند، هشدار می داد. جزئیات این هشدار بسیار دقیق بود و بیش از 800 بار در شبکه های اجتماعی به اشتراک گذاشته شد. چند روز بعد یک زن توضیح داد که ترجیح داده است به جای شکایت به پلیس بر روی صفحه فیسبوک این مشکل را مطرح کند.

این زن که ترجیح می دهد ناشناس باقی بماند می گوید: "این روش برای من آسان تر بود. با انتشار آن بر روی شبکه های اجتماعی می دانستم که خیلی سریع پخش می شود. فکر کنم همان روز بعد از ظهر دیدم که به اشتراک گذاشته شده است. نمی دانم چند بار به اشتراک گذاشته شد. علاوه بر این شکایت کردن به نظرم بی فایده بود".

اینگونه گزارشها می تواند برای کاربران شبکه های اجتماعی مفید باشد اما از نظر حقوقی، پلیس سوئیس بدون وجود شکایت نمی تواند کاری صورت دهد.

رییس پلیس منطقه می افزاید: "من ترجیح می دهم که در نهایت تمام اقدامات در چارچوب قضایی و توسط افراد قسم خورده انجام شود. افرادی که به طور خاص آموزش حرفه ای دیده اند و این حرفه شان است. افرادی که توسط یک مقام بالاتر کنترل می شوند. اگر شهروندان خودشان قدرت را به دست گیرند به این معنا خواهد بود که اعتماد به دستگاه قضایی از بین رفته است".

یک میلیارد و 500 میلیون نفر در جهان دارای یک حساب فعال بر روی فیسبوک هستند. فرهنگ نوظهور شبکه های اجتماعی که در همه جا هم حضور دارد، رفتارها را تغییر داده است. فوری بودن و امکان هشدار دادن به حداکثر افراد از ویژگی هایی هستند که وسوسه اجرای عدالت توسط خود افراد را بر روی شبکه های اجتماعی افزایش می دهند. عدالتی که بر اجرای آن کنترلی وجود ندارد.

برگرفته از businessinsider

 

مترجم: مهرداد دستورانی

► فناوری تشخیص راننده ی خواب آلود؛ رانندگی ایمن تر برای آینده
صفحات نـشـکـن تلفنهای هوشمند؛ چالشی برای سازندگان ◄

مطالب مرتبط
بنر