در حاشیه ی نشست جهانی تغییرات آب و هوایی؛ آینده کره ی زمین از دید کارشناسان(بخش پایانی)

بانکی دات آی آر: در حاشیه اجلاس جهانی تغییرات آب و هوایی در پاریس، یک سوال بسیار مهم اینست: آینده سیاره زمین چیست؟ چه چیزی در یکصد سال، پانصد، و یا حتی یک هزار سال آینده رخ می دهد؟

دو نفر از متخصصان محیط زیست به سوالات پاسخ میدهند؛ ژان نوئل تی پات (Jean-Nöel Thépaut)، مدیر "سرویس تغییرات آب و هوایی کوپرنیک در مرکز اروپایی پیش بینی های میان مدت هواشناسی"؛ و اندرو شفرد(Andrew Shepherd)، استاد "بخش نظارت زمین شناختی دانشگاه لیدز".

اما زمانی که درباره کره خاکی صحبت می کنیم آگاه هستیم که تنها 30 سال است که منابع اطلاعاتی دقیق و موثقی به واسطه ماهواره ها داریم، در حالیکه مطالعات اقلیمی زمین رسما از دویست سال قبل آغاز شده اند، از کجا می توان اطمینان داشت که اطلاعات سابق درباره زمین می توانند اطلاعات دقیقی درباره آینده این کره خاکی به ما بدهند و پایه تحقیقات ما قرار بگیرند؟

امروز البته کمی بیشتر از 30 سال از تغییرات آب و هوایی را در اختیار داریم. ماهواره ها از میانه دهه 60 میلادی آغاز بکار کردند. اگر به عقب بازگردید خوب به طبع با کمبودهایی مواجه ایم. باید این کمبودها را به نوعی امروز جبران کنیم و اطلاعات اقلیمی و هواشناسی مان را دقیق تر کنیم.

در ده سال گذشته اطلاعات خوبی را جمع آوری کرده ایم، ممنون از آژانس فضایی اروپا، که به ما اجازه داده است تمام یخچالهای قطب جنوب و شمال را مورد بررسی قرار دهیم. همیشه فکر می کردیم که ورقه های یخی تغییر چندانی نمی کنند اما تصاویر ماهواره ای واقعیت را جلوی دیدگانمان قرار داد. حالا می بینیم که به سرعت باد آب می شوند. در بخشی از مناطق مانند گرینلند، یخها پنج تا ده بار سریعتر از بیست سال گذشته در حال آب شدن هستند. زمین ما تغییرات بسیاری نسبت به سال 1997 و نشست آب و هوا در کیوتوی ژاپن داشته است.

زمین و اتمسفرش از فضا چه شکلی دارد؟

فرانک دو وین، فضانوردی که آخرین بار شش ماه در ایستگاه بین المللی فضایی بوده در این باره می گوید: "زمین آبی است، ابرهای متعددی دور آن می بینید و البته جریانهای متعدد هوایی و سپس کهکشانی که کاملا سیاه است. زمانی که نگاهتان به زمین از فضا است، گاهی اوقات این جزایر کوچک که توسط این صخره های مرجانی شکل گرفته را می بینید. در این میان تبلور رنگ آبی جلوه ای دیگری دارد. البته سبز جنگلها هم چشم نواز هستند. زمانی که روی دشت و کویرهای خشک پرواز می کنید خوب با تصویرهایی قهوه ای و زرد مواجه می شوید. خط آبی بسیار نازکی را می بینید که این ضخامت جو ما است. این چیزی است که به ما اجازه زندگی می دهد. این چیزی است که باعث می شود که این سیاره در اینجا قابل زندگی باشد".

برگرفته از Euronet

مترجم: مهرداد دستورانی

► مخرب ترین بلایای طبیعی از حیث اقتصادی
بانکی: پیشخوان روزنامه های اقتصادی 25 آذر 94 ◄