چرا نوجوانِ خانواده را تشویق به کار کنیم؟

بانکی دات آی آر: شاید وقتی صحبت از کارِ نوجوانان بشنوید، لبخند بزنید و از موضوع رد شوید. حق هم دارید، کار برای تحصیلکرده‌ها وجود ندارد، آن وقت نوجوان 14، 15 ساله کار پیدا کند؟ بگذارید کمی فکر کنیم که نوجوانانِ کشورمان چه کارهایی می‌توانند انجام دهند؟ کار در قنادی، نانوایی (چه سنتی و چه صنعتی)، مکانیکی، مغازه‌های پوشاک، رستوران، کافه، مشاغل ساختمانی، تبلیغات و تدریس به دانش‌آموزان سال پایینی. البته اینها فقط تعدادی از مشاغلی هستند که نوجوانان می‌توانند سه ماه آنها را تجربه کنند. شاید شما با توجه به فرهنگِ شهرتان بتوانید شغل‌های دیگری را هم به این لیست اضافه کنید. در این نوشته قصد نداریم والدین را مجاب کنیم که به فرزندان‌شان اجازه‌ی کار دهند. این بخش از تصمیم‌گیری با خودِ والدین است. نکات این پست بیشتر جهت یادآوری چند نکته‌ی قابل توجه به والدین گفته شده است.

تجربه‌ی شغل برای نوجوان می‌تواند آنها را از چند جهت آماده‌ی ورود به دنیای بزرگسالی کند. نوجوانی پُر است از آرزو و علاقه به هدف‌های دست‌نیافتی. زمانی که نوجوان در دنیای واقعی قصد وارد شدن به حرفه‌ی مورد علاقه‌اش را دارد، با کم و کاستی‌های آن شغل آشنا می‌شود. مهمتر از همه متوجه می‌شود که از این به بعد بهتر هدفگذاری کند؛ ذهن او به سمت فرصت‌های شغلی واقعی می‌رود. حالا تصور کنید نوجوانِ شما شغل مناسب و مورد علاقه‌اش را انتخاب کرده است. فرصت‌های شغلی‌اش را هم پیدا کرده است. اگر قرار بر مصاحبه‌ی شغلی باشد، نوجوان‌تان فرصتِ حضور در مضاحبه‌های شغلی را از سن کم به دست آورده است. اگر هم صرفا باید با صاحب کسب و کار صحبت کند، مهارت‌های گفتگو را یاد می‌گیرد. نواجوان‌تان با تقاضای شغل از جاهای مختلف، خودش را برای دنیای کارِ آینده‌اش آماده می‌کند. برای نوجوانِ دلبندِ شما جستجوی کار، مصاحبه، گفتگو و رد شدن همگی باعث کاهش استرس و ترس از دنیای کار می‌شود.

از طرف دیگر کار کردن نوجوانان مسائل خاصی به همراه دارد. اغلب پدر و مادرها نگرانِ تحصیلِ فرزندان‌شان هستند. شاید اگر بگوییم از دیدِ والدین، مهمترین مسئله‌ی فرزندان، درس خواندن‌شان است، اغراق نکرده‌ایم. هر چند در حال حاضر جامعه‌ی کاری به سمت افرادِ با مهارت می‌رود اما همچنان والدین، تحصیل و نمره‌های عالی را بر یادگیریِ مهارت‌ها ترجیح می‌دهند. کار کردنِ نوجوان ممکن است او را دنیای تحصیل دور کند.

یکی دیگر از مواردی که باعث منع نوجوانان از کار در تابستان می‌شود، نگرانی از تاثیر کار، محیطِ کار و همکارهای آینده‌ی نوجوان است. این نگرانی کاملا طبیعی و به جا است. در حقیقت از مواردی که والدین باید با دقت آن را بررسی کنند، همین محلِ کار است. نوجوانِ شما قرار است با کار در تابستان مهارتی یاد بگیرد، اعتماد به نفسش تقویت شود و استقلالِ مالی را تجربه کند. قرار نیست به‌خاطر به دست آوردن این مزایا، آسیبی (روحی/جسمی) به او وارد شود.

یکی دیگر از نگرانی‌های والدین معتاد شدنِ نوجوان‌شان است. نوجوانی که چند ساعت از وقتش را در محیط دیگری سپری می‌کند و درآمد هم دارد، ممکن است برای نشان دادنِ بزرگ‌شدنش، فریب بخورد و مواد مخدر مصرف کند.

دوران نوجوانی پُر است از هدفگذاری‌های متفاوت. یک بار هدفگذاری می‌کنند که جایزه‌ی اسکار بگیرند، یک بار بهترین رمان‌نویس کشور شوند. یک ماه دیگر تابستان آغاز می‌شود و نوجوانِ شما 3 ماه فرصت دارد کاری جدید را تجربه کند. اگر هنوز تصمیم نگرفته‌اید که سه ماه تابستان را چطور برای نوجوان خانواده برنامه‌ریزی کنید، پیشنهاد می‌کنیم به کار‌ کردن‌اش در تابستان هم فکر کنید. شاید بتوانید بهتر نوجوان‌تان را راهنمایی کنید.

بانکی: سمیرا همتی

► نرم‌افزاری که می‌تواند مثلِ پرستاری دلسوز از مشتری‌تان مراقبت کند
کارِ نیمه‌وقت در دوره‌ی نوجوانی: خوشی‌ها و سختی‌ها ◄