اینکه کارتان را از زندگی شخصی تان جدا نگه دارید، کار آسانی نیست. آنچه در اداره یا محل کارتان رخ می دهد، بطور اجتناب ناپذیری وارد زندگی تان خواهد شد، حالا این موضوع ممکن است خوب باشد یا بد.
ولی وقتی اوضاع در محل کارتان بد می شود، بر همه چیز زندگی شما تأثیر می گذارد، چه متوجه آن بشوید چه نشوید. و اینکه بدانید چه زمانی باید آن کار را رها کنید، نیز کار سختی است. در هر صورت، بازار کار در حال حاضر چندان نیز پر رونق نیست. ولی نشانه هایی هست که می توانید با توجه به آنها استراتژی استعفا را ترتیب دهید و جلو بروید.
نشانه اول: احساس خوبی ندارید.
حضور حرفه ناراضی می تواند بر سلامت فیزیکی شما نیز تأثیر منفی داشته باشد. اگر از لحاظ جسمانی حس خوبی ندارید، یا در محل کار ناراحت هستید یا دائماً استرس دارید، زمان آن رسیده که محیط کاری خود را ارزیابی کنید.
از خودتان بپرسید که اگر همین حال و احساس بد را داشته باشید، تا چه وقت می توانید به کارتان ادامه دهید. واضح است که پایان دادن به کارتان آخرین چیزی است که برای خود می خواهید. ولی وقتی حس خوبی نداشته باشید، حفظ انگیزه و کار سازنده نیز برایتان سخت می شود.
نشانه دوم: زندگی شخصی شما بهم ریخته است.
اگر روابط شخصی شما به مشکل خورده اند یا در وضعیت آشفته و پریشانی به سر می برید، و دلیل این آشفتگی این است که زمانی برای زندگی شخصی تان خارج از ساعات کاری ندارید، وقت آن رسیده که کار خود را ارزیابی کنید. شاید شما کارتان را دوست داشته باشید، ولی اگر قرار باشد که ۲۴ ساعت در روز و ۷ روز هفته در اداره باشید، باید این روند را تغییر دهید.
هیچکس نمی داند زندگی اش به کدام سو می رود و در این دوره و زمانه هیچ کاری مطمئن نیست. شاید یک روز با امید کامل استخدام بشوید و شروع به کار کنید و روز دیگری اخراج بشوید. اگر کل موجودیت شما حول و حوش شغل شما بگردد، در فصل کم کاری، با مسئله معنای زندگی دست و پنجه نرم می کنید. تعادل بین زندگی شخصی و کار از اهمیتی حیاتی برخوردار است.
نشانه سوم: شما دمدمی مزاج، بیقرار، افسرده، عصبانی یا منفی باف شده اید.
اگر شما عموماً انسان مثبت اندیش و خوشحالی هستید و اخیراً متوجه شده اید که در شخصیت یا نگرش شما تغییری بوجود آمده، امکان دارد که شغل شما دلیل این تغییر رفتار باشد. در یک تحقیق مشخص شد که مردم آمریکا بطور متوسط نیمی از ساعاتی که بیدار هستند را در محل کار می گذرانند، بنابراین تعجبی ندارد که تغییر ناگهانی در رفتار یا شخصیت به دلیل عدم رضایت از شغل باشد. ولی قبل از هر اقدام شتابزده ای، باید مطمئن شوید که دلیل این تغییر رفتار شغلتان است و نه چیز دیگری. اگر مطمئن نیستید، از یک دوست یا یک متخصص بخواهید که از شما یک ارزیابی بی طرفانه انجام دهد.
نشانه چهارم: شغل شما دیگر همسو با اهدافتان نیست.
اگر برای زندگی شخصی و حرفه ای خود هدفی ندارید، همین حالا باید توقف کنید و برای خود هدف تعیین کنید. وقتی اهداف زندگی خود را مشخص کردید باید ببینید که آیا شغل فعلی تان با این اهداف همسو است یا خیر و آیا با این شغل می توانید به آن اهداف دست پیدا کنید یا خیر. اگر اینطور نیست، زمان آن رسیده که مسیر حرفه ای خود را دوباره از نظر بگذرانید و تصمیمی بگیرید. شاید لازم شود در سازمانی که هستید پست دیگری بر عهده بگیرید که با هدف هایتان همسوتر باشد. با رئیس یا مسئول منابع انسانی سازمان خود صحبت کنید و در مورد پست های دیگر پرس و جو کنید.
وقتی با رئیس خود حرف می زنید، باید به او انتقال دهید که می خواهید کمک بیشتری به سازمان یا شرکت نمایید. این کار به شما شانس بهتری می دهد و رئیس تان به شما کمک بیشتری برای یافتن سمت و پست مناسب شما می کند. اگر فکر می کنید که شرکت فعلی شما دیگر به دردتان نمی خورد یا شما به درد آن نمی خورید، باید شروع به شبکه سازی آنلاین و فرد به فرد نمایید و فرصت شغلی جدیدی برای خود پیدا کنید.
