فضای متروها یا همان به اصطلاح قطار شهری نیازمند آن است که خسته کننده و دلگیر نباشند.

به گزارش بانکی دات آی آر ،بسیاری از ایستگاه های مترو و یا قطار های زیرزمینی می بایست برای جلب مشتری، از طرح های مناسب و جذابی بر خوردار باشند. این امر شاید خود باعث شود که ساخت فضاهای این مکان ها بسیار هزینه بر باشد ، اما از آن جایی که می توان معنایی جز حمل ونقل را برای آن ها قائل شد، بنابراین جایگاه هایی ساخته می شود که می توان از زیبایی و ابهت آن لذت برد.

ولی آیا به راستی شما دوست دارید زمان انتظار خود را در راهروی تنگ و تاریک و نموری که تنها چند عکس تبلیغاتی دیوار های آن را پوشش داده است بگذرانید. بیشتر فضاهای متروها در دنیا چهره ای نامرتب و کثیف دارند و عاری از هر گونه هنر و ذوق می باشند اما شهرهایی هستند که از هنر و معماری بسیار مناسبی در مترو ها خود بهره برده اند.

در اینجا برخی از آن ها را با هم می بینیم.

آتن

در اینجا نمایشگاه هایی از کارهای هنری یا باستان شناسی را در چندین جایگاه مترو می بینیم. حتی به تازگی در برخی از این جایگاه ها موزه هایی افتتاح شده است.

در این تصویر راهروی بزرگ ایستگاه سینتگما را داریم که در سال 2000 افتتاح شده است. این مکان دارای محل های نمایشی از آثار باستانی ، حتی جایگاه هایی ساخته شده بر روی دیوارهایش می باشد.

اثری هنری- تاریخی از یونان باستان که در ورودی ایستگاه آکروپولیس قرار دارد و در سال ۲۰۰۰ افتتاح شده است.

تصویر ۳: ایستگاه اتنیکی آمینا، با طرحی هنری که یک پارک را شبیه سازی کرده است. افتتاح آن در سال ۲۰۰۰ انجام شده است.

برلین

معمار و متخصص ساخت بناهای زیبا ، آلفرد گرندار سوئدی بیش از ۷۰ ایستگاه مترو و آسانسور زیرزمینی را در برلین طراحی کرده است. سبک کارهای اوسبک های تزیینی تا مدرنیست سالهای 1920 تا 1930 است.

تصویر ۱:ورودی ساختمان ایستگاه “رفوربیش” که در سال 1913 توسط آلفرد گرندار ساخته شده است.

تصویر۲: ایستگاه پلتز هدلبرگر که در سال 1913 توسط ویلهلم لتگبل ساخته شده است.

بیشتر ایستگاه های برلین توسط راینر راملر ساخته شده است.سبک های هنری و سرشار از رنگ های زیبا در سال های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰ شامل طرح های هنری پاپ و پست مدرنیست می باشد.

تصویر ۳: اثر راینر راملر در سال ۱۹۸۴. طرح پست مدرنیست در ایستگاه رافائوس اسپاندا

بیلبائو

بیشتر ایستگاه های جدید در این شهر توسط نرمن فاستر در سال ۱۹۹۵ طراحی شده است.

تصویر ۱: ایستگاه آباندن، فراستریتو

در این تصویر سر در ورودی شیشه ایی یکی از ایستگاه های زیرزمینی مترو را داریم که طرحی از فاستر است و به همین جهت “فراستریتو” نام گرفته است.

تصویر ۲: ایستگاه باراکالدو ساخته شده در سال 2002

فاستر بر این عقیده است که “تونلی که توسط انسان از پس خروارها خاک و سنگ حفر می شود محلی ویژه و خاص است. ساختار آن واکنشی است در برابر نیرو های طبیعت و شالوده آن بر توان انسان صحه می گذارد.این امر باعث میشود که برای آن اهمیت بیشتری قائل باشیم نه آن که آن را با نمایی هم چون سایر بنا های معمولی پوشش داد. یک فرد باید لمس کند که در جایی متفاوت و در زیر زمین است و برایش تجربه حسی خاص و متفاوت باشد.”

براسل

شهری که به ترویج و تشویق هنر در همه ایستگاه های خود پرداخته است.

تصویر ۱: ایستگاه کامت فلاندر.طرحی هنری از مجسمه های کوچک در حال پرواز

تصویر۲: ایستگاه کرویتون ساخته شده توسط مارتین گایوکس

بوداپست

پایتخت مجارستان به عنوان اولین شهری بوده که درمنطقه اروپا مترو داشته است به خود می بالد. خط اول آن به عنوان یک اثر تاریخی به ثبت رسیده است. بسیاری از ایستگاه ها و جایگاه های قدیمی باز سازی شده است و بقیه آنان که همچنان باقی هستند ارزش دیدن را دارند.

تصویر: ایستگاه هوسوک تر ساخته شده در سال ۱۸۹۶

دبی

مترو دبی که بسیار پیشرفته و امروزی است دارای ایستگاه زیبایی است که تلفیقی از معماری سنتی و جدید را با خود همراه کرده است.

طرح ساختمان مدل صدف حلزونی است و از ماهیان صدفی و دریایی امارت الهام گرفته است. این در حالی است که درون ایستگاه چهار عنصر آب ،خاک، هوا و آتش را ترسیم کرده است.

تصویر ۱: تفرجگاه ایستگاه امارات

طرح های مفهومی دیگری هم هستند که در برخی از ساختمان های عربی از تلفیقی از معماری قدیمی و جدید استفاده کرده اند که می توان از جمله آن ها به برج ویند، اریلز،الی ویز نام برد.