بانکی دات آی آر: جاده ای ساخته می شود و بدون هیچ علایم راهنمایی و رانندگی در اختیار رانندگان قرار می گیرد، مقصر اصلی تصادفات در این جاده چه کسی است؟ آیا رانندگان مقصران واقعی این تصادفات هستند یا کسانی که این جاده ها را بنا می کنند؟
تولید فله ای خدمات بانکی در ایران نیز همین گونه است، خدمات مختلفی ارائه می شود ولی آموزش ها و راهنمایی های کمی برای استفاده از این خدمات به مشتریان بانک ها داده می شود و این منجر به اتفاقاتی بالاخص برای بخش ضعیف جامعه می گردد که به سادگی مورد کلاه بردای قرار گرفته و اندوخته چندین و چند ساله خود را به راحتی از دست دهند!
در آخرین روزهای منتهی به سال ۹۳ بود که رئیس پلیس فتای نیروی انتظامی از رشد ۶۴ درصدی جرایم سایبری در ۹ ماه گذشته خبرداد و که درصد قابل توجهی از این جرایم در حوزه‌های بانکی کشور است.
کلاه برداری های این حوزه آنقدر پیش پا افتاده و ساده است که اگر حتی بانک ها به کارمندان شعب خود این ماموریت را بدهند که با چند آموزش ساده مشتریان را راهنمایی کنند بسیاری از این معضلات اتفاق نمی افتد
مثلا شخص پیامکی به گروهی از مخاطبان ارسال می کند و می گوید که شما برنده شده اید و برای دریافت جایزه خود شماره کارت، رمز اینترنتی، CCV2 و تاریخ انقضای کارت خود را ارسال کنید تا جایزه شما به حساب تان واریز شود! جالب است که در اغلب این جنس از کلاه برداری ها تا 5 درصد مشتریان این اطلاعات را به کلاه بردار ارسال می کنند! آیا این موضوع با یک آموزش درست قابل حل نیست؟
سوال این جاست؟ آیا بانک ها در کنار خدماتی که ارائه می کنند و منافعی که کسب می کنند مسئولیت اجتماعی مشخصی ندارند؟ و در همه این داستان ها مشتریان مقصرند؟
آیا مرجعی نیست که به اشک های مشتریانی که به خاطر عدم راهنمایی درست ایشان توسط بانک ها اندوخته چندین ساله خود را از دست داده اند، پاسخ گوید؟
نویسنده: حمید محمود زاده
