احسان پیربرناش در روزنامه قانون نوشت:
– ساعت ۱۲ شب مجري با لحني حماسي اعلام مي‌كند از ساعت 2 نيمه شب، هر نيم ساعت يكبار نتايج آرا اعلام مي‌شود. عابديني مجلس رامي‌گيرد دستش.
– ساعت ۲ نيمه شب مجري يكبار ديگر با لحن حماسي اعلام مي‌كند نتايج آرا به زودي اعلام مي‌شود. مجلس را داده‌اند دست عابديني… خوب شد مجلس داشتند!
– ساعت ۲:۳۰ صبح است، عابديني روي مخ است.
– ساعت ۳ صبح مروري بر اخبار جهان در هفته‌اي كه گذشت پخش مي‌شود تا دلمان براي مجري حماسي اعلام نتايج آرا تنگ شود. مجلس را از دست عابديني مي‌گيرند، عابديني مي‌آيد وسط. از وسط مي‌رود بيرون. تيتراژ پاياني برنامه پخش مي‌شود.
– ساعت ۴ صبح است و كماكان كسي نمي‌آيد يك چيزي اعلام كند كه دلمان خوش باشد. كاش لااقل عابديني بود.
– ۴:۱۵ دقيقه، مردم به شنيدن خبر كذب هم راضي هستند اما
صدا و سيما اداي خبر كذب نداده‌ها را در مي‌آورد و سكوت عجيبي اختيار مي‌كند.
– ساعت ۴:۳۰ به‌نظر مي‌رسد صدا و سيما انتخابات را تحريم كرده و قرار نيست چيزي پخش كند. چهار سال پيش همين ساعت نتايج نهايي شمارش آرا اعلام شده بود. به‌نظر مي‌رسد شمارندگان آرا آن زمان جوان‌تر بودند. تصوير بچه شیری كه دنبال مادرش مي‌گردد از تلويزيون پخش مي‌شود. به به، چه مادري.
– ساعت ۵ بالاخره برنامه شروع مي‌شود و چند پزشك در مورد سرطان پانكراس توضيحاتي ارائه مي‌دهند. مردم سر از پا نمي‌شناسند و استاتوس‌هاي محبت‌هاي آميزي براي صدا و سيما مي‌نويسند. خيلي محبت‌آميز… اصلا يك چيزي مي‌گوييم، يك چيزي مي‌شنويد.
– ساعت ۵:۳۰ مردم در فضاي مجازي از اهميت پانكراس با هم حرف مي‌زنند و براي ساعاتي انتخابات از ياد مردم مي‌رود.
– ساعت ۶ صبح مجري مي‌آيد نتايج اوليه را اعلام كند اما مردم آنقدر غرق در پانكراس شده‌اند كه وقعي به مجري نمي‌نهند.
– با فرياد مجري ملت ساكت مي‌شوند. نفس‌ها در سينه حبس مي‌شود. اولين نتيجه شمارش آرا اعلام مي‌شود. مردم نفسي به راحتي مي‌كشند. لااقل آنهايي كه به روحاني راي داده بودند. اين مسئله خيلي زود فراموش مي‌شود، بحث در خصوص پانكراس از سر گرفته مي‌شود.
– ساعت ۷ صبح است، ملت بيدار است، فكر كن بخوابد يك درصد!
