در این نوشته با رایجترین اشتباهاتی که کاندیداها مرتکب ميشوند و چگونگی برطرف نمودن آنها آشنا شوید
.
۱۰ – تاکید بیش از حد بر علت از دست دادن شغل قبلی: این خوب است که بگویید موقعیت پیشین شما از دست رفته است، اما زیاد روی این بحث توقف نکنید و بحث را به این جا بکشانید که شما چه قابلیتهایی دارید و قادرید چه وظایفی را برای این کارفرمای خاص برعهده بگیرید.
۹ – رفتارکردن به شیوهای که نشان دهد بر کار مسلط نیستید: بنا بر گفته اسکوناور «برخی افراد در طول مصاحبه با حالتی رنجیده، عصبانی یا ناراحت رفتار ميکنند و به طرف مقابل خود حس نامطلوبی را منتقل ميسازند». اینگونه احساسات پس از کنار گذاشته شدن از شغل طبیعی است، اما در یک مصاحبه شغلی جایی ندارد. وی ميافزاید که «شما ممکن است با این شیوه رفتاری، فردی بی ثبات به نظر برسید و به طرف مقابل خود چنین نشان دهید که متوجه دلایل حرفهای اخراجتان نیستید».
۸ – تک بعدی بودن و انعطافناپذیری: اسکوناور معتقد است که بسیاری از متقاضیان عصبی برای مشاغل، در طول مصاحبه تک بعدی هستند و بیش از حد بر موضوع بحث متمرکز ميشوند. فراموش نکنید که مهارتهایی را از خود نشان دهید که ميتوانند نکته مثبتی در جریان تصمیمگیری باشند. این مهارتها ميتوانند شامل خوشرویی و فهم و ملایمت باشند. نکتهای که مصاحبهگران حتما مایلند بدانند این است که شما چقدر از اینکه هر روز در چنان محیطی باشید، خشنود خواهید بود.
۷ – نشان ندادن علاقه و اشتیاق به میزان کافی:
پس از تمامی موارد ذکر شده، اسکوناور بیان ميکند که شرکتها به دنبال افرادی هستند که در مورد کاری که ميخواهند برعهدهاش بگیرند، شوق و هیجان کافی داشته باشند.
۶ – ناآگاهی در مورد وضعیت کارفرمای بالقوه خود: ضروری است که از آخرین اخبار مطلع باشید، بنابراین به تحقیق درباره شرکتی که برای مصاحبه به آن ميروید، بپردازید. برای سوالات هوشمندانه و آگاهانه راجع به خدمات یا محصولاتی که شرکت مورد نظر ارائه ميدهد و همچنین برنامههاي آینده آن آماده باشید.
۵ – تمرکز بیش از حد بر تمایلات خود: بیشتر بر آنچه که مصاحبهگران ميگویند تمرکز کنید. در هدایت مسیر مکالمه به سمت آنچه که مطلوب نظر شماست، گوش دادن دقیق امری ضروری است.
۴ – غلو در تخصص و صلاحیت خود: بیشترین تلاش خود را بر این بگذارید که درباره آنچه که ميدانید به خوبی قادر به انجام آن هستید، صحبت کنید و سعی نکنید که صلاحیتهاي خود را بیش از حد جلوه دهید. یک قانون کلی در این باره وجود دارد که ميگوید: برای شغلی تقاضا نکن مگر آنکه برای انجام آن حداقل 75% صلاحیتها و قابلیتهاي لازم را داشته باشی.
۳ – عدم آمادگی برای مصاحبه: اسکوناور از برخی مدیران کارگزینی ميشنود که کاندیداها آمادگی پاسخگویی به سوالات دشوار را نداشتهاند پس باید تمرین کنید. وی پیشنهاد ميدهد که «آماده باشید و یک خلاصه کلامی چند دقیقهای و پاسخ به برخی سوالات احتمالی را تمرین کنید، تا خلاصهای از آن ملکه ذهنتان شود.
۲ – ضعف در متمایز نمودن خود از دیگر کاندیداها: شما مجبورید برای آنکه نشان دهید بهترین شخص برای تصدی شغل مورد نظرتان هستید، اثرگذارترین فرد بر روی مصاحبهکننده باشید. به ویژه اینکه نشان دهید که مثلا ميتوانید در 3 تا 6 ماه آینده چه اثری برفروش، سود، هزینه یا بازدهی شرکت داشته باشید. برای حمایت از آنچه ميگویید البته باید ویژگیهایی از خود نشان دهید که موید آن امر باشند.
و در آخر به اشتباه شماره یک که مهمترین اشتباهی است که متقاضیان مشاغل مرتکب ميشوند، ميپردازیم.
۱ – ضعف در درخواست برای شغل مورد نظر: اگر شما برای تصدی یک شغل درخواست کنید، شانس بیشتری برای گرفتن آن خواهید داشت. مصاحبه را با این خلاصه به پایان ببرید که شما ميتوانید چه کارهایی برای آن شغل انجام دهید و برای داشتن فرصت دستیابی به آن نتایج و رسیدن به آن هدف، مشخصا درخواست خود را برای تصدی شغل مذکور درخواست کنید.