بانکی دات آی آر: من اعتراف می‌کنم که چندین بار در مدرسه و دانشگاه تقلب کرده‌ام! الان که به آن زمان فکر می‌کنم، به نظرم کار اشتباهی انجام داده‌ام، شاید اگر آن موقع برای‌مان توضیح می‌دادند که نمره و معدل در آینده شغلی تاثیر چندانی ندارد، دیدِ بهتری نسبت به درس خواندن و امتحاناتم می‌داشتم. بهرحال، گذشته‌ها گذشته! در دورانِ تحصیلیِ من، روالِ وراد شدن به بازارِ کار اینطور بود که از همان سال‌ِ سوم لیسانس باید انتخاب میکردی که برای ارشد درس بخوانی یا برای آزمون‌های استخدامی آماده شوی. البته اشتباه برداشت نکنید که ما از همان روز فارغ‌التحصیلی می‌توانستیم وارد بازار کار شویم، خیر! بازار کار تا بوده همین بوده! شاید هم بدتر! اوضاع استخدام در ادارات دولتی را همه ما خوب میدانیم، بنابراین نیاز به گزافه‌گویی نیست. از آنجایی‌که من هرگز آزمون استخدامی شرکت نکرده‌ام، جوِ حاکم بر آن را نمی‌شناسم، اما افراد زیادی را دور و برم دیده‌ام که سختی‌های زیادی برای آزمون‌ها کشیده‌اند. به جرات می‌‌گویم که اکثر دوستانم قبل از آزمون استرس زیادی داشته‌‌اند. امروز خاطره دوستی به یادم آمد که شبِ قبل از آزمون جامعهِ کتابداری‌اش، به من زنگ زد و در آن مکالمه ده دقیقه‌ایی تقریبا ده بار از من خواست که برایش دعا کنم. بعد از مرور این خاطره، از سرِ کنجکاوی به دنبال آزمون‌های استخدامی در کشورهای دیگر رفتم که به مطلب جالبی از کشور هند برخوردم. با خواندن این مطلب برایم ثابت شد که هند، کشورِ عجایب است.
مردم هند برای قبولی در آزمون‌های استخدامی یا ورودی دانشگاه‌ها، یا حتی آزمون‌های پایانِ ترمِ تحصیلی دست به انواع روش‌های تقلب می‌زنند. روش‌های جاسازیِ هدفون‌های کوچک در گوش، کمکِ افرادِ خانواده در پشتِ پنجره‌ها، نوشتنِ نکته‌ها روی اسکانس برای افراد برگزارکننده و آزمون‌دهنده بسیار عادی شده است. میزانِ تقلب‌ها آنقدر زیاد شده که نیروهای دولتی هم از پسِ آن‌ها برنیامده‌اند و وزیرِ فرهنگ کشور هند از حکومت درخواست کمک کرده است.
ظاهرا دستگیری‌های متعدد هم تاثیری بر کاهش تقلب‌ها نداشته است.
دو عکسِ زیر، نمونه‌ایی از تقلب‌ها هنگام برگزار شدن آزمون هستند: عکس اول مربوط به آزمونی در سال 2015، و عکس دوم مربوط به آزمونِ ورودیِ ارتش.
عکس اول مربوط به آزمونِ ورودی دانشگاهی در هند است. خانواده‌های افراد، از دیوار سالن بالا می‌روند و پاسخ‌نامه‌ها را برای فرزندان‌شان پُر می‌کنند. در این آزمون با دخالت پلیس، 300 نفر دستگیر و 700 داوطب اخراج شدند.
در عکسِ دوم، ارتش از شرکت‌کنندگان خواسته است که موقع آزمون تمام لباس‌هایشان را از تن درآورند. هرچند که آزمون‌دهنده‌ها از این تصمیم ارتش خیلی ناراحت شدند اما گویا چاره‌ی دیگری به ذهنِ مسولانِ ارتش نرسیده است.
در اینجا شاید شما هم مثلِ من برای‌تان سوال پیش بیاید که این همه تقلا و تقلب برای چیست؟
گویا هرساله بعد از مراسم فارغ‌التحصیلی در هر دانشگاهی، مراسمی برای ورود به بازار کار گرفته می‌شود. در این مراسم نماینده‌های شرکت‌های خارجی هم شرکت می‌کنند و تعداد زیادی از دانشجویانِ ممتازِ دانشگاه‌ها را برای استخدام در شرکت‌شان انتخاب می‌کنند. به همین دلیل، داشتنِ معدلِ بالا و نمره‌های خوب در دانشگاه، زندگی کاری خوب و پُرسودی را در آینده به همراه دارد.
برخلافِ کشورِ ما، گرفتنِ نمره‌های عالی در هند، ضامنِ گرفتنِ شغل است. البته این نوشته قصد ندارد که روندِ استخدامی در ایران و هند را مقایسه کند، اما همه ما خوب میدانیم که برای داشتنِ شغلی دولتی چه بندهایی مورد نیاز است.
عکس‌های زیر مربوط به همین تقلب‌هاست:
بانکی: سمیرا همتی
