احمد شریفی مهندس صنایع اشاره دارد چالش های مهندسین صنایع در بازار کار به شرح زیرند:
۱- کيفيت و امور وابسته به آن:
اين زمينه کاری، فراگير ترين و عمومی ترين موقعيت شغلی برای مهندسان صنايع است که البته بيش تر از همه زمينه ها مورد هجوم ساير هم ميهنان غير مهندس صنايع! قرار گرفته است! نمونه بارز اين قضيه در بحث کنترل کيفيت است. مثلاً در کارخانه های توليد مواد شیميايی يا سراميکی يا مشابه آن، مديران واحد کنترل کيفيت معمولاً مهندس شيمی، مواد يا متالورژی هستند و يا در کارخانه های قطعه سازی، مسئولان کنترل کيفيت، کارشناس رشته مهندسی مکانيک هستند. البته بگذريم که بخش عمده ايی از پست های کنترل کيفی در اشغال افراد با مدرک سيکل و يا پايين تر است! نکته مهم در اين امر اين است که، اصلاً کنترل کيفيت آماری برای واحدهای صنعتی کشور معنايی ندارد!
۲- مديريت و تضمين کيفيت:
اين زمينه کاری، به خصوص آن قسمت از آن که به ISO، OHSAS، EFQM و … مربوط می شود، به شدت مورد توجه همه اقشار جامعه است! البته من اين ادعا را ندارم که مديريت و تضمين کيفيت بايد در انحصار مهندسان صنايع باشد، ولی شما هم حتماً من را تصديق می کنيد که دانش آکادميک فارغ التحصيلان رشته های رياضی، فيزيک، شيمی، جغرافی، مامايی! و … تقريباً هيچ ربطی به مفاهيم مديريت و تضمين کيفيت ندارد! در يک مورد جالب من يک فارغ التحصيل رشته پرستاری را می شناسم که تا کنون در 15 پروژه ISO به عنوان مشاور حاضر بوده است.
۳- برنامه ريزی نگهداری و تعميرات:
اين زمينه کاری به طرز عجيبی مورد هجوم مهندسان مکانيک و برق قرار گرفته است. در واقع اين دوستان فعاليت های برنامه ريزی نگهداری و تعميرات را بين خودشان تقسيم کرده اند و هيچ مهندس صنايعی را بين خود راه نمی دهند! البته اين امر به اين دليل است که آن ها در برنامه ريزی نگهداری و تعميرات کلمه برنامه ريزی را حذف نموده و فقط تعميرات (و بعضی وقت ها نگهداری) را استفاده می کنند! از نظر اين دوستان مدل ها و نظريه هايی که ما مهندسان صنايع در مورد برنامه ريزی نت خوانده ايم، به درد لای جرز می خورد!!!
۴- برنامه ريزی و کنترل پروژه:
اين قسمت از مهندسی صنايع هم، مثل بخش های قبلی مورد هجوم مهندسان غير صنايعی! قرار گرفته است. به عنوان مثال مهندسان عمران با حضور هميشگی خود در کلاس های کنترل پروژه (چه داخل و چه خارج دانشگاه) ادعای مديريت، برنامه ريزی و کنترل پروژه را دارند و البته معتقدند به دليل اين که آن ها به مراحل و دانش فنی پروژه های عمرانی مسلطند، پس برنامه ريزی و کنترل پروژه آن را هم بايد خودشان انجام دهند! که البته حوادثی از قبيل فرو ريختن ساختمان هشت طبه در سعادت آباد تهران هم، زير سر مهندسان صنايع نفوذی است که در امر خطير کنترل پروژه های عمرانی فضولی می کنند!!!
“در شرایط برابر با یک مهندس عمران که با خاک و پی آشناست و کنترل پروژه هم می داند،مهندس صنایع نمی تواند قد علم کند.اشاره ی آقای شریفی به خوب نبودن بازار کار کنترل پروژه می باشد.”
یک مهندس صنایع باید:
• .تفکر فراگیر داشته باشد تا بتواند با نگرشی سیستماتیک اجزائ سیستم را مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار داده و به هم مرتبط سازد
• خلاقیت داشته باشد تا بتواند با توجه به اطلاعات خود (که مانند اقیانوسی از فنون و اطلاعات به عمق نیم متر است) به بهبود سیستم جاری و یا .ارائه طرحی نو بپردازد
• یک رهبر گروه باشد تا بتواند علاوه بر طرح‌ریزی سیستم مورد نظر پیاده‌سازی و اجرا را نیز پی‌ریزی نموده و نقش رهبری گروه‌ها را به خوبی ایفا .کند
• مدیریت زمان داشته باشد تا بتواند با توجه به اهمیت زمان در کارهای اجرایی خدمات و کالاها را با کیفیت عالی و در حداقل زمان ممکن ارائه .دهد
• ارتقا دهنده بهره‌وری باشد تا به جای در جا زدن در جای خود و اکتفا به وضعیت فعلی با دانش خود سعی در افزایش بهره‌وری و بهبود وضعیت .کاری (هرچند کوچک) بنماید
مهندس صنایع علاوه بر موارد بالا باید خصوصیات رفتاری زیر را نیز در کار خود داشته باشد: صداقت ،امانت و قابلیت اعتماد در کار فعالیت و سعی و کوشش پیوسته، مراعات محرمانه بودن اطلاعات کسب شده در طول انجام کار، ارائه تحلیل‌های مالی و اطلاعات صحیح و کامل و به موقع و در صورت اشتباه شدن اقدام فوری نسبت به تجدید و تعویض آن‌ها و نظارت و مراقبت مسئولانه از تمام منابع و دارایی‌های سپرده شده و تبعیت از تمامی قوانین جاری و آئین نامه‌های اجرایی حاکم.
یک مهندس صنایع فعالیت ها‌یی همچون: انتخاب و طراحی فرایند‌های ساخت , طراحی تسهیلات فیزیکی, طراحی و گسترش سیستم‌های برنامه‌ریزی و کنترل برای توزیع کالاها و خدمات, تولید, کنترل موجودی و کیفیت, تعمیر و نگهداری ماشین‌آلات کارخانه، مدیریت پروژه, بررسی فنی و اقتصادی و بهینه‌سازی سیستم و سایر فعالیت‌های مربوطه را می‌تواند انجام دهد. یک مهندس صنایع در سیستم‌ها , مؤسسات و حرفه‌هایی همچون تولید, کشت و صنعت, کارخانجات, خدمات مشاوره‌ای, بانکداری, صنعت بیمه, شرکت‌های هواپیمایی, کشتیرانی, بیمارستان‌ها, خدمات شهری, استادیوم‌های ورزشی و یا هر مکان دیگری که نیاز به برنامه‌ریزی و هدایت و ارتقاء بهره‌وری دارد می‌تواند انجام وظیفه کند.
تجربه ی دو:
معلومات رایج در مهندسی صنایع که باید باشند:
۱ – معلومات عمومی در زمینه اقتصاد: (اقتصاد خرد و کلان و مهندسی) شما باید حداقلهای اقتصاد خرد مثل تقاضا ،مفهوم کشش و جزئیات آن،اقتصاد کلان مثل تولید ملی تولید ناخالص ملی،تورم و غیره و در ضمینه اقتصادمهندسی مفاهیمی همچون بهره،نرخ بازگشت سرمایه(ROR )حداقل نرخ جذب کننده(MARR) تکنیکهای مقایسه پروژه هاو مفاهیمی دیگر رو بدونید
۲- معلومات عمومی در زمینه روشهای تولید
۳- معلومات عمومی در زمینه کنترل : بحث کنترل کیفیت بحث بسیار جالبی است که چند وقتی در صنعت مورد استقبال قرار گرفته است در این بخش ابتدا معلومات عمومی آمار مهندسی بسیار مهم است بعد ورود به به دنیای کنترل کیفیت البته به شما توصیه می کنم که به قسمت اندازه گیری دقیق نیز به پردازید چون که قسمت مهم کنترل کیفیت است ولی اصل مطلب اطلاعات عمومی خودت را در زمیه SPC،MSA و… را افزایش بده در این باره هم مطلبهای خوبی دارم.نرم افزار MINITAB,SPSS
۴- مطالب عمومی درزمینه ارزیابی کار و زمان: مثل OPC,FPC,STOPWACH,MOSTکه من شما توصیه می کنم به این قسمت خیلی اهمیت بدهی
۵ – در زمینه کنترل تولید و موجودیها : مفاهیمی همچون هزینه تگهداری، هزینه سفارش دهی،و…. و در قسمتهای پیشرفته تر چیزهای مثل,SCM. MRP1,MRP2,BOM,MPS را بدونید بد نیست.در قسمت تولید چیزهای مثل تولید ناب تولیدچابک و غیره
۶ – در قسمت کنترل پروژه: مطالبی مثل تعریف پروژه (آره تعریف پروژه بعضی از افراد هنوز معنا و مفهوم پروژه را نمی دونن) نمودار گانت ،WBS، PERT,GERT ، تخصیص منابع ، مسیرهای بحرانی و غیره
