بانکی دات آی آر: یکی از دوستانِ من به تازگی جویای کار شده است و در حال حاضر به مصاحبههای مختلف دعوت میشود. بعد از هر بار مصاحبه درباره آن شرکت و حقوق و مزایایش با هم صحبت میکنیم. در خلال صحبتهایمان تا به حال چند بار از من پرسیده است که : «به نظرت تو این شرکت برم؟» یا «این شرکت خوبه برا کار؟». همیشه در جواب میگویم که برای جواب دادن به این سوالها باید شغل و شرکتِ مورد نظر را از چند جهت بررسی کنیم. بعد از بررسی همه موارد میتوان گفت که این شرکت، بهترین گزینه انتخابی برای کار است. برای اینکه هم به دوستم کمکی کرده باشم و هم راه اصولی انتخاب محلِ کار را بدانم در اینترنت گشتی زدم و به سایت www.employmentspot.com رسیدم. این سایت نکات بسیار دقیقی را برای انتخاب شغل مد نظر قرار داده بود. در این پست نکاتی را برای همه کسانی که میخواهند مشغول به کار شوند مینویسم. احتمالا لازمتان خواهد شد.
تصور کنید سایتهای مختلف کاریابی را زیر و رو کردهاید، هر روز نیازمندیهای همشهری را خواندهاید، روزنامه شهرتان و آگهیهای دیواری را بررسی کردهاید و در نهایت به چندین جای مختلف برای مصاحبه رفتهاید. باز هم تصور کنید که در چند مصاحبه شغلی موفق شدهاید نظرِ کارفرما را جلب کنید. خب حالا برای انتخاب یک شرکت از بین آنها چه ملاکهایی دارید؟ کارجویان معمولا(آنطور که من از اطرافیانم دیدهام) عجولانه تصمیم میگیرند و شرکتی را انتخاب میکنند که حقوق بیشتری پرداخت میکند. البته به نظر من هم حقوق فاکتور اساسی در انتخاب شغل است اما معیارهای دیگری هم هستند که در آینده شغلی شما موثرند و باید به آنها توجه کنید. مثلا ممکن است شرکتی که بالاترین حقوق را به شما پیشنهاد داده از منزلِ شما بسیار دور باشد، طوریکه یک ساعت و نیم در راه باشید. من به شما توصیه میکنم قبل از انتخاب شرکتِ مورد نظرتان موارد زیر را در نظر بگیرید.
مسافت، مسافت، مسافت. شاید مبالغه به نظر بیاید، اما مسافت اصلِ موضوع انتخاب محل کار است. درباره مسافتِ شرکت و مکانِ زندگیتان سه معیارِ زمان، هزینه و بنزین را در نظر بگیرید. هیچکدام از این سه مورد نباید آنقدر زیاد باشد که بعد از یک هفته از انتخابتان پشیمان شوید. برای اینکه بیشتر مسئله مسافت جا بیافتد، درباره نوعِ رسیدن به محل کار توضیح بیشتری میدهم.
اول از مترو و اتوبوس شروع میکنیم. اگر بتوانید با اتوبوس/مترو به محل کارتان بروید نه تنها در هزینههای جاری زندگیتان صرفهجویی میکنید بلکه در ترافیک کمتری میمانید و هوا هم کمتر آلوده میشود.
اگر محلِ کارتان دسترسی به مترو یا اتوبوس دارد به این نکته توجه کنید:
آیا جای نشستن در آن اتوبوس پیدا میشود یا قرار است در فشار جمعیت لِه شوید؟ کاری که انتخاب میکنید نباید زمینه فرسایش شما باشد. قرار است کسب درآمد کنید نه اینکه سلامتیتان را به خطر بیندازید. بهتر است مسیر رفت و آمدتان جوری باشد که اگر از اتوبوس یا مترو استفاده کنید بتوانید به راحتی جای نشستن پیدا کنید و با خیال راحت پیامهای تلگرامتان را بخوانید.
حالا اگر حوصله حمل و نقل عمومی را ندارید چه؟ میخواهید از تاکسی استفاده کنید؟ شخصا این راه را بیشتر میپسندم اما بیایید راهِ تاکسیخور را هم بررسی کنیم. مسیرِ محلِ کارتان نباید آنقدر دور یا پیچ در پیچ باشد که مجبور شوید چند بار تاکسی عوض کنید. از طرفی طوری نباشد که نصفِ حقوقتان را به عنوان کرایه از دست بدهید. من از دو طریق میتوانم به محلِ کارم برسم: اتوبوس و تاکسی. با اتوبوس هزینه رفت و آمدم 2 هزار تومان میشود؛ با تاکسی 7 هزار. در خوشبینانهترین حالتِ ممکن(اتوبوس سرِ موقع بیاید) یک ساعت و ربع طول میکشد تا با اتوبوس به محلِ کارم برسم. خب این زمان برای من بسیار زیاد است. علاوه بر اینکه وقتم را از دست میدهم باید نیمی از راه را سرِ پا ایستاده باشم. از آنجاییکه ترجیح شخصیِ من بر این است که هزینه بیشتری کنم اما جسمم راحت باشد، تاکسی را برای رفت و آمدم انتخاب میکنم.
راهِ سوم برای رسیدن به محل کار، استفاده از ماشینِ شخصی است. این راه شیرینیها و اعصابخوردیهای خودش را دارد. مسافتِ مورد نظرتان را طوری انتخاب کنید که زمان کمتری در ترافیک باشید. تصور کنید در غروبِ فصلِ پاییز، با تن و روحِ خسته از محل کار به خانه برگردید و نیم ساعت پشتِ سرِ هم، فقط کلاچ و ترمز بگیرید. دیوانهکننده است، نه؟ یا حتی محلِ کارتان آنقدر دور باشد که یک ساعت بدون ترافیک در راه باشید. بعد از چند ماه ماشین آسیبِ زیادی میبیند.
راهِ بی دردسر دیگر هم پیادهروی است. در اینباره نمیتوانم نظرِ مشخصی بدهم، چون پزشک نیستم و اینکه توانِ جسمی افراد با هم متفاوت است. ممکن است 40 دقیقه پیادهروی برای کسی معقول باشد و برای دیگری عذابآور. البته در این مورد هم مسیرتان را در نظر داشته باشید. اگر خانم هستید مسیر پیادهرویتان را طوری انتخاب کنید که افرادِ بیاخلاق، مزاحمِ شما نشوند.
برای انتخاب محلِ کار، حتما به مسافتتان با آن شرکت توجه کنید. شاید چند روز اول تنتان گرم باشد و متوجه بعدِ مسافت نشوید. اما بعد از مدتی کاملا از راهِ دورِ شرکت خسته میشوید و به دنبال راهی برای کم کردن یا قطع کردن این مسافت میافتید. البته ناگفته نماند که بُعدِ مسافت بیشتر در شهرهای بزرگ به چشم میآید. در پست های بعدی درباره دیگر معیارهای انتخاب محلِ کار مینویسم.
بانکی: سمیرا همتی