در بسیاری از کشورها ، برخی سوالات اساسی در مصاحبه استخدامی ممنوع و غیر مجاز بشمار می روند. مثلا سوالاتی درباره مذهب ، نژاد ، تیره ، قومیت ، ناتوانی ها، و حتی سن ، از سوالات غیر مجاز به شمار میروند که مصاحبه گر نباید داوطلب را به پاسخگویی به آنها وادار کند.
بعلاوه ، وضعیت تاهل ، کشور زادگاه و شهر محل سکونت شما ؛ همینطور سوالاتی درباره روابط عاطفی ، همگی از سوالات ممنوعی است که معمولا پرسیده نمی شود.
با پاسخ به این سوالات ممکن است برای احراز شغل، مناسب تر یا نامناسب تر بنظر برسید که قانون چنین تمایزاتی را در نظر نمی گیرد. حتی اگر جنسیت شما در مصاحبه اهمیتی داشته باشد ، روابط عاطفی و شخصی شما به کارفرما ارتباطی ندارد. در هر حال ، چنین سوالاتی فراتر از حدود مصاحبه کننده است. اطلاع از این حدود ، شما را برای داشتن ارتباطی حرفه ای و کاری آماده می سازد.
مسلما مردم دوست دارند با کسی که تازه وارد است ارتباط برقرار کنند و در این میان ، ممکن است برخی از سوالات شخصی هم بدون هیچ قصد بدی مطرح شود. بعنوان مثال ، اگر یک متقاضی درباره فرزندانش سخن بگوید ، حرف از ازدواج و خانواده به میان می آید و اگرچه باید از اینگونه صحبت ها اجتناب کرد ، ولی پاسخ ندادن به آنها هم سخت می شود.
حواستان باشد حول و حوش چنین موضوعاتی هم سخنی نگویید. چرا که شما شاید به سوال مستقیمی درباره این موضوعات پاسخ نگویید ، اما اصلا بعید نیست که ناگهان به چنین مباحثی برسید یا در موقعیت هایی مثل نمونه بالا ، سهوا به آنها اشاره ای کنید یا حتی کارفرما از شرایط شما و سایر اطلاعات شخصی و فرهنگی تان به حقایقی دست یابد.
این اصل را همیشه به یاد داشته باشید:
اگر چنین سوالاتی پیش آمد ، میتوانید به نحوی پاسخ دهید که از آن بگذرید و اجازه ندهید مسایل شخصی یا سایر ترجیحات کارفرما بر نتیجه مصاحبه تاثیر بگذارد. مثلا اگر از متقاضی پرسیده شود که آیا تمایل به ازدواج دارد یا نه، متقاضی میتواند بگوید ازدواج امری طبیعی است و هرکس در زمان مناسب میتواند به این کار اقدام کند.
