چگونه با تشخص سخن بگوییم؟


یک استاد ارتباطات معتقد است: سخنور باید فصاحت بیان داشته باشد.

محمد علی حسینیان در گفت‌وگو با ایسنا، با طرح این سئوال که چگونه سخن بگوییم که دچار پراکنده‌گویی نشویم؟ افزود: سخنور باید یاد بگیرد که هر چه می‌گوید در خدمت شروع و پایان باشد. آغاز می‌تواند لحظه‌ای باشد که سخنور کل حرف را بگوید و زمان باقی مانده برای تحکیم و تثبیت حرف زده شده باشد.

حسینیان با اشاره به اینکه اولین اصل اصیل در سخن گفتن، تشخص است، گفت: تشخص فقط شخصیت نیست بلکه شامل جدیت، اعتبار، احترام و نفوذ و قدر و منزلت و حتی آبروست.

وی از ایجاد یک چهره‌ی انسانی به عنوان اولین اصل ایجاد تشخص نام برد و افزود: وضعیت ظاهری فرد سخنگو و آرامش رفتار از نوع ظاهری در تشخص اثرگذار است زیرا یک فرد اثرگذار باید انسانی به دور از فخر و تجمل، آراسته و پیراسته و با آرامش باشد.

بنیانگذار ارتباطات کلامی و غیر کلامی در ایران، استفاده از قدرت چشمان و ویژه و خاص جلوه کردن را از دیگر ویژگی‌های تشخص برشمرد و افزود: استفاده از قدرت چشمان سبب غلبه بر محاطب می‌شود و سخنور نباید با تعلق و تملق سخن بگوید.

حسینیان گفت: کسی که می‌خواهد با استفاده از بیان کلمات تأثیرگذار باشد نباید از تواضع حقیرانه یا کلمات و عبارات کوچه بازاری استفاده کند چون فرد با نفوذ نه متکبر است نه حقیر و کوچک، ضمن اینکه بکارگیری واژه ها نیز در سخنوری مهم است و سخنور باید عالم به نظر آید. استفاده از واژگان سخت و مصنوع نه تنها تشخص ساز نیست بلکه گاهی مواقع باعث استهزا نیز می‌شود.

حسینیان در پاسخ به این پرسش که چگونه می‌توان با داشتن خط ذهنی دقیق، نفوذ و جذابیت هم داشت، گفت: اگر انسانی قصد داشته باشد با استفاده از ابزار کلام به خواسته‌های قلبی خود دست یابد راهی جز دست یافتن به فنون سخنوری ندارد.

وی افزود: سخنوری، ارائه کلام با نگاه راهبری است، چه برای یک نفر و چه برای هزاران نفر، راهبری یعنی اقناع، ترغیب و تشویق.

حسینیان با بیان اینکه اقناع مخاطب در سخنوری بسیار مهم است، افزود: اقناع می‌تواند با زیبایی در سخن اتفاق بیفتد. سخنور باید بداند چرا می‌گوید، چه چیزی می‌گوید و تا زمانی که این اصول را نداند نمی‌تواند بر معنا و مفهوم تسلط داشته باشد.

این استاد ارتباطات تصریح کرد: سخنور باید اندیشه مخاطب را به چالش بکشاند زیرا مخاطبی که هنوز درگیر باورها و ذهنیات خودش باشد به حرف او توجه نمی‌کند، فرد اثرگذار باید در موضوع، روشنگری کند و کلام عجیب و دلنشین داشته باشد. سخنور باید نگاه مخاطب را تغییر دهد، هرچند که اطلاعات جدید به او ندهد و با گریز زدن از حرف‌های کلیشه‌ای و دائمی از دیدگاه‌هایی که دیگران به آن نگاه نکرده‌ است، سخن گوید. همچنین بیان از قول فرد مشهور نیز می‌تواند باعث تشخص در سخنور شود.

حسینیان ادامه داد: سخنور می‌تواند در آغاز سخن از شعری مربوط به موضوع یا قصه‌های منحصر به فرد و یا متون علمی و ادبی و احساسی استفاده کند تا زودتر با مخاطب ارتباط برقرار کند.

وی، فکر کردن قبل از سخن گفتن را نادرست عنوان کرد و افزود: سخنگو باید بر مفهوم و محتوا مسلط باشد و تنها در مورد آغاز و پایان سخنانش از قبل بیندیشد. وقتی “آغاز” شروع شد مطالب باید برای رسیدن به پایان باشد و یک پایان خوب هم می‌تواند مقدار زیادی از اشتباهات سخنور را بپوشاند و مخاطب هیچگاه سخن او را فراموش نکند.

اخبار منتخب بانکی دات آی آر:

=================

 

به اشتراک بگذارید
فریناز مختاری
فریناز مختاری
مقاله‌ها: 35586

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *