بانکی دات آی آر: شاید برای شما هم پیش آمده باشد که در فصل پاییز و زمستان به اداره‌ایی مراجعه کرده باشید و در آنجا پدیده گرمای بیش از حد محیط و پنجره‌های باز را دیده باشید. گاهی هم متوجه می‌شوید که کارمندهای زن، روپوش بافت یا سویشرتی پوشیده‌اند، در حالیکه آقایانِ کارمند با لباس معمولی در سازمان قدم می‌زنند. اصلا شاید خودتان در چنین محل‌هایی مشغول به کارید.
دو نفر از محققان دانشگاه ماستخریت هلند درباره سرد شدن بیش از حد هوا و تاثیر آن بر کارِ کارمندان زنان تحقیقی انجام داده‌اند. به نظر دکتر Boris Kingma و Wouter van Marken Lichtenbelt، دمای هوا در سازمان‌ها بر اساس نیازهای بدنی مردان کنترل می‌شود. بر همین اساس بسیاری از افراد ممکن است فکر کنند که همکارِ خانم‌شان یا کارمند زنی که از شدت سرما بینی‌اش قرمز شده، دچار بیماری هیپوترمی(کاهش دمای بدن)است. البته در فرهنگ ما به اینگونه اشخاص «سرمایی» می‌گویند.
هر چه کارمند بیشتر به فکر گرم کردن خودش باشد، راندمان کاری‌اش هم پایین‌تر می‌آید. در حالیکه شاید اگر از همان ابتدا مدیرهای سازمان نیازهای جسمانی کارمندان زن را هم در نظر می‌گرفتند این اتفاقات پیش نمی‌آمد.
تحقیق دکتر کینگما و لیختنبلت به این نتیجه رسیده است که اگر دمای محیط کار را مطابق با متابولیسم بدنِ زنان تنظیم کنیم، آنها احساس راحتی بیشتری خواهند داشت و انرژی بیشتری هم ذخیره می‌شود.
این دو محقق معتقدند وقتی کارمندان از لحاظ نیازهای محیطی در تنگنا قرار بگیرند، نمی‌توانند روی کارشان تمرکز داشته باشند. اگر به دمای درونی بدن افراد توجه کنیم، آن وقت می‌توانیم انرژی کمتری هدر کنیم.
فرمول استاندارد دمای اتاق در سال 1960 ساخته شد. پایه اصلی این فرمول نسبت متابولیسم بدن انسان است. حالا به نظرتان این فرمول طبق متابولیسم بدن چه کسی به دست آمده است؟ مرد 40 ساله‌ایی که 70 کیلو وزن داشته است.
البته این فرمول تا حدی برای دهه 60 میلادی مناسب بوده است. طبق اطلاعات اداره آمار آمریکا، در آن زمان 14 میلیون و 800 هزار نفر زن در آمریکا به صورت تمام وقت مشغول به کار بوده‌اند. در حالیکه این رقم برای مردان 36 میلیون و 600 هزار نفر بوده است. با درنظر گرفتن این تعداد افراد در هر دو جنس، طبیعی است که فرمول دمای اتاق را طبقِ دمای بدن مردان تعیین کنند. اما در سال 2009 تعداد زنانِ شاغل تمام وقت در آمریکا، 43 میلیون نفر اعلام شده است. برای همین دیگر نمی‌توان دمای محیط کار را فقط بر اساس دمای بدن مردان تعیین کرد.
در تحقیق کینگما و لیختنبلت میزانِ متابولیسم بدن، تنها فاکتور اصلی تغییر دمای محل کار نیست. بلکه آنها به نوع پوشش زن‌ها هم اشاره کرده کرده‌اند. طبق فرهنگ آمریکا، در بسیاری از مشاغل، مردها کت و شلوار و پیراهن می‌پوشند. اما بسیاری از خانم‌ها لباس‌های نازک‌تری مثلِ پیراهن و شلوار یا کت و دامن می‌پوشند. همین باعث می‌شود که مردان به محض احساس گرمای بیشتر، درجه وسیله گرمایی محل کار را کمتر از حد معمول کنند.
کینگما و لیختنبلت معتقدند بهتر است برای اداره‌ها و سازمان‌ها، دمای بدن زنان را در نظر بگیریم. با این کار هم تبعیض جنسیتی 50 ساله از بین می‌رود و هم راندمان کاری افزایش پیدا می‌کند.
بانکی: سمیرا همتی
