بانکی دات آی آر: «ثابت کردم که زنان نیز مانند مردان می‌توانند از انجام کارهای دشوار برآیند.» این سخنان یک بانوی کارآفرین است که از اهداف و چشم‌اندازهایش و اینکه چگونه به بازار کار قدم گذاشته است، سخن می‌گوید.
مریم صفایی فرید که در سال 1369 در تبریز چشم به جهان گشوده است، پس از گرفتن دیپلم با راهنمایی برادر و حمایت خانواده‌اش پا به عرصه‌ای می‌گذارد که بسیاری از دوستان و آشنایان از موفقیت وی در این عرصه ناامید بوده و او را از ورود به کاری که به گفته آنان مردانه است، منع می‌کردند.
وی با بیان اینکه در سال 1380 پدرم دار فانی را وداع گفت، اظهار می‌کند: برای شروع کار حمایت پدری نداشتم، ولی خانواده‌ام با تشویق‌ها و حمایت‌های مادی و معنوی خود مرا در این راه تنها نگذاشتند.
این بانوی کارآفرین با اشاره به اینکه برادرم نمایندگی نمای ساختمانی «پی‌وی‌سی» از یکی از شرکت‌های کشور ترکیه را بر عهده داشت، گفت: برادرم تشویق کرد تا برای آموزش ساخت در و پنجره‌های «یو پی‌وی‌سی» همت کنم و البته در همان اوایل راه گوشزد کرد که من فقط راهنمای تو هستم و تو خود باید به‌تنهایی این کار را شروع کنی و جلو بروی و مشکلات بازار کار را برایم توضیح داد.
وی ادامه داد: پس از تحقیق و مطالعه در مورد این شغل، توسط برادرم به چند کارگاه ساخت این در و پنجره‌ها که در آن زمان در تبریز محدود بودند، جهت آموزش معرفی شدم و ضمن آموزش از شرایط شغلی این کار نیز اطلاعات خوبی جمع‌آوری کردم.
از صفایی در خصوص برخورد افراد درزمانی که برای آموزش به کارگاه می‌رفت پرسیدم، که پاسخ می‌دهد: فکر می‌کردند برای وقت‌گذرانی و تفریح رفته‌ام و پس از مدتی که با سختی کار آشنا شوم حتما دل از کار خواهم کند.
وی اظهار کرد: این نگاه‌ها نه‌تنها مرا مایوس و دلسرد نکرد، بلکه محرکی برای ادامه راه و افزایش انگیزه و پشتکارم شد تا در این راهی که قدم برداشته‌ام، مصمم‌تر شده و با عزم راسخ‌تری پیش روم.
این بانوی کارآفرین افزود: پس از یک سال آموزش در کارگاه‌های مختلف، اقدام به خرید دستگاه از کشور ترکیه کردم و به همین منظور تمام سرمایه اولیه خود را در سال 1384 هزینه کردم.
وی ادامه داد: این هزینه کرد موجب شد دیگر سرمایه‌ای برای راه‌اندازی، سیم‌کشی و برق‌کشی کارگاه نداشته باشم و شش ماه بدون هیچ درآمدی اجاره کارگاه را پرداخت کردم تا درنهایت با حمایت برادرم توانستم به‌صورت اقساط و دادن چک دستگاه را راه‌اندازی کنم.
صفایی که در آن زمان دانشجوی رشته عمران بود، اضافه می‌کند: در سال 1385 از دوستان و همکلاسی‌های دختر خود در دانشگاه برای شروع فعالیت کارگاه کمک گرفتم و عصرها بعد از کلاس‌های دانشگاه به کارگاه می‌رفتیم و تا نصف شب کار می‌کردیم و حقوق آن‌ها را به‌صورت دستمزد پرداخت می‌کردم.
وی اضافه کرد: سال‌های اولیه شروع فعالیت به دلیل اینکه بسیاری از فنون بازاریابی و حتی نکات ظریفی را که باید در بستن قراردادها مدنظر قرار می‌دادم، نمی‌دانستم، با برخی مشکلات مواجه شدم ولی اکنون هشت سال است که به اوج موفقیت در کار رسیده‌ام.
این بانوی جوان کارآفرین گفت: اکنون برای شش نفر به‌صورت مستقیم در کارگاه خود کارآفرینی کرده‌ام و در محیطی کاملاً زنانه کار می‌کنیم و توانسته‌ایم ثابت کنیم که زنان نیز می‌توانند در کنار مردان کارهای سخت و به قولی مردانه انجام دهند.
وی اظهار کرد: متأسفانه هنوز این طرز تفکر در جامعه ما نسبت به زنان وجود دارد که یک دختر باید کارهای هنری و ظریف انجام دهد و بهترین کار برای یک زن آشپزی، خیاطی و خانه‌داری است؛ به همین دلیل در ابتدای راه خیلی‌ها مرا از انجام کار نفی کردند و می‌گفتند دختر را چه به این کارها و تنها حامی و مشوق من برای ادامه راه خانواده‌ام به‌خصوص مادر و زن داداشم بودند.
از صفایی در مورد رمز موفقیتش می‌پرسم که چگونه موفق شد با تمام ناملایمتی ها توانسته در بازار کار برای خود اعتباری کسب کند و به‌عنوان نخستین بانوی کارآفرین شمال غرب کشور در این رشته معرفی شود که پاسخ می‌دهد: رمز موفقیت من ابتدا توکل به خدا و بعدازآن تلاش و خسته نشدن از ناملایمتی ها بود.
وی اظهار کرد: احساس می‌کنم فقط یک‌سوم انرژی من آزاد شده و بیش از این نیز توان آن را دارم که موفق‌تر شوم و بتوانم برای زنان بیشتری کارآفرینی کنم.
وی بابیان اینکه به دنبال آموزش زنانی هستم که به‌نوعی دچار ناملایمتی های روزگار شده و نیاز به حمایت دارند، گفت: استانداری آذربایجان شرقی حمایت ویژه‌ای از کارآفرینان دارد و از طرح‌های من نیز به‌خصوص آموزش زنان زندانی و معتاد حمایت ویژه‌ای داشته ولی متأسفانه بروکراسی برخی ادارات موجب شده هنوز طرح‌هایم عملیاتی نشود.
ابن بانوی کارآفرین اظهار کرد: خوشبختانه با تلاش و پشتکاری که داشته‌ام و با توجه به کیفیت کاری که ارائه می‌دهم، پیشنهاد کاری برای ساخت مساکن شهر جدید پرند نیز برایم ارائه شده است.
منبع: ایرنا
