کن,بهشتی همین نزدیکی ها

این روزها از کن بزرگ جز یک روستای دور و مهجور چیزی نمانده. زمانی تهران دور از این عظمت امروزی به دو بخش “شمیرانات ” و “کن” تقسیم می شد,این روستای متروك ومهجور این روزها ، برای بخش عظیمی از تهرانیهای آن زمان دروازه ورود به تمدن و آبادی به شمار می رفت.

مظهر این آبادی از سمت غرب یعنی روستاهای سولقان ، كیگا وكشار و… دیدن«دروازه امامزاده محمد » یعنی ورودی شمال غرب كن بود كه با چند درخت و رودخانه وقهوه خانه در میدانچه این دروازه ، مسافران و تجار را به اولین آبادی كه به شهر وصل می شد، می رساند .در جنوب آن نیز دروازه دیگری به نام « دشتك » وجود داشت با كاروانسرایی كه مسافران را جای می داد و محل داد و ستد تجار بود .

این روزها از دروازه ها جز خرابه و نامی باقی نمانده است .باز گردیم به « دروازه امامزاده محمد » كه به لحاظ وجود زیارتگاهی به همین نام در این حوالی نام گرفته بود . این دروازه نامهای دیگری نیز داشت : « دروازه امان » ، از این حیث كه مسافران با رسیدن به این دروازه از گزند راهزنان وحیوانات در امان می شدند و دروازه « دوازده امام » كه صرفا به لحاظ تقدسش ، این نام را در ورودی اصلی كن گذاشته بود .

در حال حاضر می توانید از این نقاط دیدنی که از کن مانده دیدن کنید:

غار بیوك آقا :

این غار در مسیر جاده سولقان جاده سنگان قرار دارد وبا دوساعت پیاده روی می توان به آن رسید. غار بیوك آقا در مسیر راه كوهنوردانی است كه به بلندیهای منطقه صعود می كنند .

دوچناران :

دره دو چناران ، در شمال غربی فرحزاد دره ای طولانی بادیدگاه های متنوع ، باغها ، چشمه ها ومسیر پر افت خیز وبسیار مناسب برای راهپیمایی ؛ كه در نهایت به قله ۲۷۶۱ متری بند عشق منتهی می گردد. این منطقه از ادامه جاده كوهسار وبلندیهای شهران قابل دسترسی است. در میان این دره چشمه ای است بنام اب زندگانی كه از زمین می جوشد.

یونجه زار :

مسیر قدیمی و سنتی فرحزاد به امامزاده داوود از طریق دره وسیع شمالی فرحزاد به منطقه ای به نام یونجه زار با طبیعتی متنوع وچند چشمه می رسد و دارای قهوه خانه ومحیطی مناسب برای استراحت وراهپیمایی از طریق جاده خاكی است.

كشار :

دره طولانی و پر كشش كشار بالا و پایین در كیلومتر ۱۰ جاده كن-سولقان قرار دارد .سراسر دره توسط درختان خودرو و كاشته احاطه شده ودارای محیط های مناسب برای گشت و گذار در كنار رودخانه ای كوچك است.

دره ( روستا ) كن :

این دره در قسمت جنوبی منطقه واقع شده ودر مسیر جاده سولقان قرار دارد، همچنین رود خانه كن كه از بلندیهای شمال البرز سرچشمه می گیرد در مسیر آن چشم نوازی می كند .

كوهسار :

یك منطقه تفریحی با فضایی سبزی و دل انگیز كه در بلندیهای آن منطقه ۵ و در كل، تهران را می توان به تماشا نشست.مسیر دسترسی نیز از شهرزیبا و جاده سولقان بعد از پاسگاه كن است.

پیست موتورسواری :

این پیست در بلندیهای شهران قرار دارد واز طریق پیمودن مسیر از جاده وسك و منبع های نفت شهران می توان به آن رسید.پیست موتور سواری جمعه ها پذیرای بسیاری از كسانی است كه می خواهند روز پر هیجانی را سپری كنند .

امام زاده هایی برای زیارت:

در مسیر جاده سولقان و روستاهای منطقه چند روستا وجود دارد . امازاده نور بخش سمنگان ، امامزاده علاء الدین وقاسم در سنگان ، امازاده عقیل در جاده امامزاده داوود ودر نهایت بعد از ۲۵ كیلومتر طی مسیر امازاده داوود در چشم تمام زائران می نشیند.

پیر داوود :

جایی كه طبق برخی روایات كه سینه به سینه گشته اند قدمگاه و محل استراحت « امامزاده داوود » بوده . نقل است امامزاده در مسیر سفرش ساعتی زیر این درخت استراحت كرده وسپس نظری از روی لطف به آن انداخته است .سالها بعد از آن واقعه یعنی در حدود 300 سال پیش ، این درخت چون معجزه ای كشف می شود .

« زیارتگاه پیر داوود » بی هیچ متولی كه چشم به نذر داشته باشد. متولی این زیارتگاه كه جایی دور از باغهای كن واقع بوده، مردمی بوده اند كه زحمت عبور از كوه را بر خود هموار می كردند تا دخیلی به شاخه های این درخت ببندند یا نذرشان را به جا آورند . نذورات هم در پیر داوود چندان به قاعده سایر زیارتگاه ها نبوده است . غذاهایی كه معمولاَ به نیت عدای نذر در همان مكان طبخ می شده متشكل از آرد روغن و شكر وزعفران بوده با نام « كاچی » . این درخت در حدود 10 سال پیش بر اثر قرار گرفتن در مسیر آزاد راه تهران – شمال قطع ونابود گردید !!؟