کره جنوبی که با نام رسمی جمهوری کره (به کره‌ای: 대한민국) نیز شناخته می‌شود، کشوری است در بخش جنوبی شبه‌جزیره کره در شرق آسیا. پایتخت آن شهر سئول است.
به گزارش بانکی دات آی آر اين كشور از شمال با كره شمالي همسايه است. از غرب از طريق درياي زرد همسايه چين است و از جنوب شرقي از طريق تنگه كره با ژاپن در ارتباط است.
تاريخ كره به دو هزار سال پيش از ميلاد مسيح بازمي‌گردد. بررسي‌هاي باستان‌شناسي نشان مي‌دهد اولين انسان‌ها در آن زمان در شبه‌جزيره كره ساكن شدند.
كره جنوبي كشوري نيمه كوهستاني است كه ارتفاعات آن عمدتا در نواحي مركزي و شمال شرقي واقع شده‌اند. جلگه‌ها و جنگل‌ها در آن وسعت زيادي دارند. آب و هواي آن گرم و مرطوب و پرباران است.
اين كشور در فاصله سال‌هاي 1910 تا 1945 تحت سلطه ژاپن بود. در سال 1948 بنيان جمهوري كره جنوبي نهاده شد. در پانزدهم اوت اين سال كره‌جنوبي تشكيل شد و سينگمان ري به عنوان اولين رئيس جمهور آن انتخاب شد كه تا سال 1960 حكومت كرد.
در ۲۵ ژوئن سال ۱۹۵۰ به دنبال چند ماه تشنج، سرانجام نيروهاي كره شمالي به كره جنوبي حمله‌ور شدند.
در بيست و هفتم ژوئن همان سال شوراي امنيت سازمان ملل اعلام كرد كه سپاهيان تعدادي از كشور هاي عضو براي مقابله با قواي كره شمالي به منطقه خواهند شتافت.
جنگ شدت گرفت و قواي كره شمالي عقب رانده شد. مذاكرات ترك مخاصمه ازسال ۱۹۵۱ آغازشد اما به علت اختلافات و مشكلات فراوان تا ژوئيه ۱۹۵۳ نيز ادامه يافت.
الگوی توسعه کره جنوبی
کرهٔ جنوبی دومین رشد سریع اقتصادی دنیا در ۴ دههٔ اخیر را دارا می‌باشد. این پیشرفت قابل توجه که کرهٔ جنوبی را در کمتر از نیم قرن بدل به کشوری پیشرفته وثروتمند نمود ، اغلب معجزهٔ رودخانهٔ هان نامیده می‌شود و در مجامع بین المللی صفت “ببر آسیاً را برای این کشور به ارمغان آورده‌است. امروزه اقتصاد موفق کرهٔ جنوبی الگویی برای بسیاری از کشورهای در حال توسعه‌است.
کرهٔ جنوبی اکنون دارای اقتصاد توسعه یافتهٔ چندین هزار میلیارد دلاری است و یکی از اعضای OECD می‌باشد و توسط بانک جهانی جزءاقتصادهای با در آمد بالا و از دیدگاه IMF و CIA به عنوان یکی اقتصادهای پیشرفته طبقه بندی شده‌است و در همین راستا سئول، پایتخت این کشور یکی از ده شهر برجستهٔ اقتصاد ی و مالی جهان است. کرهٔ جنوبی علی رغم کمبود منابع طبیعی و دارابودن کمترین مساحت در میان کشورهای گروه G ۲۰ به عنوان یکی از اقتصادهای نیرومند دنیا تلقی می‌شود.
اقتصاد کرهٔ جنوبی، چهارمین اقتصاد بزرگ آسیا و سیزدهمین در دنیاست. همانند آلمان غربی و ژاپن ، صنعتی سازی سریع از دههٔ ۱۹۶۰ کرهٔ جنوبی را به یکی از بزرگترین کشورهای صادر کننده در جهان تبدیل نمود. این کشور هفتمین شریک بزرگ تجاری آمریکاست. کرهٔ جنوبی دومین میزان ذخایر را درمیان کشورهای توسعه یافته داراست و همچنین ششمین ذخایر ارزهای خارجی را در جهان داراست. با وجود دارا بودن وضعیت توسعه یافته ، کرهٔ جنوبی حرکت خودرا به سوی رشد اقتصادی سریع همراه با بالاترین میزان تولید ناخالص ملی، صادرات و تولیدات صنعتی در جهان توسعه یافته را ادامه می‌دهد. در اکتبر سال ۲۰۰۸ ،IMF پیش بینی کرد که اقتصاد کره جنوبی در سال ۲۰۰۹ از کانادا و در سال ۲۰۱۱ از اسپانیا پیشی خواهد گرفت و سرانهٔ تولید ناخالص این کشور در سال ۲۰۰۹ از نیوزلند، در سال ۲۰۱۲ از ایتالیا و در سال ۲۰۱۳ از اسپانیا بیشتر خواهد شد
در سال ۱۹۹۶ کرهٔ جنوبی یکی از اعضای OECD پیمانی برای رشد اقتصادی بیشتر گشت. کرهٔ جنوبی همانند بسیاری دیگر از همسایه‌های آسیایی خود، متحمل بحران اقتصادی سال ۱۹۹۷ آسیا شد. اما این کشور قادر گشت که دوباره برخیزد و پس از یک ترمیم سریع به رشد خود به سوی یکی از قدرت‌های عمدهٔ اقتصادی ادامه دهد.
بسیاری توسعه اقتصادی کره را مدیون کمک های مالی وسرمایه گذاری های خارجی بویژه از سوی کشور آمریکا می دانند.در این راستا اقتصاددانان کره اعلام می دارند که الگوی توسعه اقتصادی این کشور بر اساس برون نگری تنظیم شده و همواره در پی جذب سرمایه های خارجی و توسعه صادرات بوده است به نحوی که در آغاز اجرای برنامه های توسعه ای برای صادر کنندگان جوایز صادراتی و معافیت مالیاتی در نظر گرفته شد.
نکنه جالب توجه آنکه بر اساس یکی از تحقیقات صورت گرفته در سال اولیه اجرای برنامه های توسعه ای, این کشور و ایران دارای مشابهت های فراوانی بودند و در برخی حوزه ها ایران دارای مزیت های بیشتری بود از جمله درآمد های نفتی و تعداد تحصیل کرده ها.
اما کره درسایه جذب سرمایه گذاران خارجی و تمایلات شدید مردمانش به کسب مهارت های فنی به توسعه و پیشرفت دست یافت. الگوی توسعه این کشور می تواند در جهت ابداع الگوی توسعه ایران مفید باشد.
