یادداشت/ تولید ملی و مادر ایرانی

سال ۹۱ با نام تولید ملی و حمایت از كار و سرمایه ایرانی انتخاب شده و طبق معمول بحث تولید ملی داغ شده و هر کسی دستی به قلم دارد، در این خصوص قلم فرسایی می کند. اما حقیقت این است که کم کاری و خلا انجام شده در این خصوص طی سالهای اخیر کم نبوده و شاید بهتر است به جای حرف و حدیث تلاش کنیم تا این نقص ها را به حداقل برسانیم.

دراین گزارش نمی خواهیم در مورد موانع تولید, دلایل علائق مردم به کالاهای خارجی و حتی مشکلات دولت در این خصوص اشاره کنیم بلکه قصد کردیم، از خانه ها شروع کنیم جایی که آغاز هر چیز است.

مهمترین تولید کنندگان و مصرف کنندگان در هرجامعه ای خانواده ها هستند و معمولا زنان خانه دار در راس هرم تصمیم گیری خرید کالا و محصولات قرار می گیرند.

اما چرا خانم های ایرانی تمایلی به خرید کالاهای تولید داخل ندارند؟

این امر به عوامل و دلایل مختلفی بستگی دارد:

۱.کیفیت پایین محصولات داخلی

۲. عدم اطمینان به تولیدات داخلی

۳. عدم اطلاع رسانی صحیح درخصوص تولیدات داخلی

۴. اقبال عمومی به محصولات خارجی

۵. عدم آگاهی از اهمیت استفاده از محصولات داخلی

۶.و….

درست است که برطرف کردن برخی از ایرادها نیاز به عزم ملی و صرف وقت های طولانی دارد اما آیا هیچ امیدی نیست و نمی توان کاری کرد؟

این روزها استفاده از کالا های خارجی که اکثریت آنها مشابه داخلی دارند، روز به روز در حال گسترش است و به این ترتیب صنایع ایرانی با مشکلات جدی مواجه شده اند، این در حالیست که کیفیت بسیاری از محصولات داخلی درسطح مطلوبی است و حتی قابل رقابت با مارکهای خارجی است اما در حال حاضر مصرف کالاهای داخلی به بی کلاسی و عدم تبعیت از مد تعبیر می شود در حالی که مد می بایست استفاده ازکالاهای داخلی هر مملکتی باشد .

نمونه بارز این موضوع فرش های بلژیکی است که کم کم دارد بازار را از چنگ فرش اصیل ایرانی، آن هم در بازار ایران! در می آورد. تاسف بار است که فرش بلژیکی، تنها به خاطر خارجی بودن، جای یکی از مهمترین و اصیل ترین صنایع ایرانی را بگیرد.

در مورد کالاهای چینی هم که سخن بسیار رفته است و کمترین کاری که شما خانم خانه دار برای کمک به خود، خانواده و جامعه می توانید انجام دهید، این است که در هر شرایطی بی خیال کالای چینی شوید.

نتیجه عدم مصرف کالاهای ایرانی چیزی جز تعطیلی کارخانه ها و بیکاری جوانان نیست.

در صورتی که آموزش لازم در این خصوص به بانوان داده شود می توان به حمایت از تولیدات داخلی و رونق بازار امیدوار بود.

آگاهی بانوان در هدایت افکار سایر افراد خانواده بسیار تاثیر گذار بوده و می تواند الگوی مصرف ایشان را تغییر دهد.

لازم است مسئولان ذیربط در سال جاری به جای کارهای نمایشی و برگزاری همایش های سفارشی و تبلیغاتی با فرهنگ سازی برنامه ریزی شده خرید کالای ایرانی را به یک فرهنگ و یک کار «احسن» تبدیل کنند تا «کالای ایرانی» بتواند جایگزین واژه هایی چون «مارک» شده و به یک اقدام پسندیده در خانواده های ایرانی تبدیل شود.‏