با سلام و احترام اينجانب ناصر ارغواني نوبر در سال ۱۳۸۰ يعني يكسال پس از ايجاد حساب مسكن جوانان در بانك مسكن براي دو فرزندم در بانك مسكن شعبه خيابان طالقاني مقابل لانه جاسوسي دو فقره حساب افتتاح نمودم.
به دليل جديد بودن پروژه ابتدا فقط اقدام به افتتاح حساب نمودند بدون آنكه جدول و برنامه مدوني را به مشتري تحويل بدهند. ابتدا هر آنچه در توان مالي‌ام بود از همان شعبه به حساب‌ها واريز مي‌نمودم و بعدها كه محل كارم به خيابان وزرا منتقل شد از شعبه البرز آن بانك واقع در خيابان وزرا با علم بر اينكه شعب و اينگونه حساب‌ها لينك مي‌باشند واريز وجه مي‌نمودم و هر از چند گاهي هم كه به شعبه طالقاني جهت اخذ جدول و تعيين تكليف براي نحوه ادامه پرداخت مراجعه مي نمودم به دليل شلوغي شعبه معمولا پاسخ درست و مستندي دريافت نمي‌نمودم و معمولا با پاسخ‌هاي غيرمسوولانه كاركنان پشت باجه مواجه مي‌شدم تا اينكه در تاريخ 1384/7/10 از سايت آن بانك جدول پرداختي را براي افتتاح‌كنندگان حساب‌هاي سال 1380 دريافت كردم و بر آن مبنا پرداخت‌هايم را ادامه دادم تا اينكه چند روز قبل (1387/8/18) جهت اطمينان از ادامه راه در سال هفتم به شعبه طالقاني مراجعه نمودم و با كمال تعجب با پاسخ حذف دو حساب توسط سيستم از تاريخ اول آبان ماه سال جاري مواجه شدم!! بيشتر پيگير موضوع شدم آقايان عنوان نمودند كه شما طي چند سال به شعبه افتتاح‌كننده حساب مراجعه ننموده‌ايد و به دليل عدم نظم در پرداخت‌ها دستگاه هر دو حساب فرزندان مرا حذف نموده است. سوال كردم:
الف)چرا با وجود آنكه در هر دو دفترچه آدرس و شماره تلفن منزل وجود داشت يكبار تذكر يا اخطار به اينجانب داده نشد؟ پاسخ دادند بانك چنين وظيفه‌اي ندارد.
ب)گفتم من هر سال در ماه آبان به استناد صورت حساب‌هاي حساب‌ها تامين وجه مي‌نمودم چرا همكاران شما در شعبه البرز اين اخطار را در زمان واريز به اينجانب منتقل نمي‌نمودند؟ پاسخ دادند حساب‌ها و شعب ما به يكديگر متصل و به اصطلاح لينك نمي‌باشند!!
گفتم حالا كه قرآن خدا غلط نشده جريمه تاخير پرداخت در سال آخر را محاسبه كنيد بپردازم پاسخ دادند اگر ميلياردها ريال به حساب واريز كني ديگر فايده‌اي ندارد فقط بايد حساب‌ها را ببندي!! گفتم خدا مي‌داند من با وجود حقوق‌بگير بودن در آبان ماه هر سال با چه مشقتي پول تهيه و به اين دو حساب فرزندانم واريز مي‌نمودم و چقدر براي آينده آنها به اين حساب‌ها اميد بسته بودم، اما كجاست يك گوش شنوا و يك وجدان درد آشنا… حالا آقايان هر روز بيشتر به نقائص روش‌ها و برنامه‌هاي خود پي مي‌برند، جداول رنگارنگ تهيه كرده‌اند و به رخ من مي‌كشند و تصميم گرفته‌اند تا در دفاتر افراد جداول را چاپ و تكليف افتتاح‌كننده را براي پرداخت‌هاي بعدي روشن نمايند و يادشان رفته است كه در سال‌هاي اول مردم در چه بلاتكليفي به سر مي‌بردند و اين گونه ظالمانه مردم را قرباني بي‌برنامگي خود مي‌كنند.
منبع: روزنامه دنیای اقتصاد
