مجمع جهانی داووس واتفاقاتی که در اجلاس امسال رخ داد این مجمع را به تیتر یک بسیاری از نشریات و سایت های کشور تبدیل کرده اما سوالی که ما در پی پاسخ به آن هستیم این است که اصلا این اجلاس چیست و چه کار کردی دارد؟
مجمع جهانی داووس یکی از ارگانهای اقتصادی جهان است که ضمن ایجاد فرصت شغلی برای مردم سراسر جهان درآمد کلانی نیز دارد. درآمد این مجمع از پرداخت حق عضویت ثابت شرکتهای بزرگی که در فهرست هزار شرکت برتر جهان جای دارندو پرداخت وجوهی توسط متقاضیان شرکت در جلسه تامین می شود . بسیاری از حضار در این مجمع- به استثنای اعضا – هر ساله برای حضور در این عرصه اقتصادی و حضور در جلسات مختلف آن مبالغی پرداخت می کنند که این به صندوق داووس اضافه می شود.
بنا بر گزارشها مجمع بیشترین درآمد داووس از محل پرداخت حق عضویت شرکتهای بزرگ است. این شرکتها با داشتن گردش مالی بیشتر از ۱۰ هزار میلیارد دلار در هر سال برای باقی ماندن به عنوان یک عضو ثابت در داووس و حضور در هیات های تصمیم گیری بیشتر از ۲۵۰ هزار دلار پرداخت می کنند.
شایان ذکر است تنها اعضای ثابت مجمع و دعوت شدگان می توانند بعد از پرداخت حق عضویت در تمام جلسات حاضر شوند. از طرف دیگر حق عضویت و حتی حق شرکت در جلسات هر سال افزایش می یابد تا بتواند پاسخگوی هزینه های جاری مجمع باشد.
به هر حال این پرداختها از سوی متقاضیان حضور در داووس یا متقاضیان عضویت در این مجمع سبب شد تا مجمع هرساله درآمد کلانی بدست آورد. این درامد کلان درسال ۲۰۰۸ میلادی به حداکثر خود خواهد رسید زیرا اخبار از افزایش شمار متقاضی عضویت و حضور در مجمع حکایت دارد که سبب رشد درآمد داووس می شود.
این مجمع صندوقی دارد که درآمدهای حاصله را در آن نگهداری می کند و از محل این درآمدهای هزینه های جاری مجمع از قبیل حقوق و تسهیلات پرسنل حاضر در داووس، هزینه های دفتری وهزینه های مرتبط با فعالتهای داووس از قبیل آماده سازی محل برای برگزاری اجلاس داووس یا جلسات منطقه ای دیگر رامی پردازد.
نکته با اهمیت این جاست که دست اندردکاران مجمع داووس در گزارش انتهایی سال ۲۰۰۷ خود اعلام کردند در این سال چندین شرکت بزرگ خواستار عضویت در داووس بودند و عضویت آنها در این مجمع درآمد کلانی را برای داووس به همراه داشت. این درآمد به دست اندرکاران مجمع کمک کرد تا برای پرداخت هزینه های جاری نیازی به مراجعه به صندوق و برداشت از آن نباشند .
به هر حال در سال ۲۰۰۵/۲۰۰۶ میلادی درآمد کل مجمع جهانی داووس برابر با ۱۰۴میلیون و ۷۶۶ هزار و ۵۴۳ فرانک سوییس بوده است . در این سال درآمد مجمع از دریافت حق عضویت اعضای ثابت 26 میلیون و 410 هزار و 294 فرانک سوییس ،درآمد ناشی از دریافت هزنیه برای شرکت در مجمع 27 میلیون و 63 هزار و 138 فرانک و درآمد حاصل ازدریافت هزینه برای شرکت در جلسات 44 میلیون و 668 هزار و 943 فرانک سوییس بود.
درآمد این مجمع یک سال قبل معادل ۸۳ میلیون و ۳۳۶هزار و ۸۳۹ فرانک و درآمد حاصل از دریافت حق عضویت ثابت 26 میلیون و 546 هزار و 382 فرانک سوییس بود. در این سال درآمد حاصل از دریافت هزینه شرکت در اجلاس و هزینه ای که بابت شرکت در جلسات پرداخت می شد پایین تر بود.
درژانویه سال ۲۰۰۶ میلادی یعنی همزمان با برگزاری اجلاس و ارایه گزارشهای مالی نرخ برابری فرانک سوییس به دلار امریکا برابر با 0.762 بوده است و با این نرخ می توانیم تمام درآمدها هینه ها را به دلار نیز محاسبه کنیم.(1فرانک سوییس= 0.762 دلار امریکا)
دراین شرایط می توان کل در آمد مجمع را معادل ۷۹ میلیون و ۸۳۲ هزار و ۱۰۵ دلار امریکا و حق عضویت ها را معادل 20 میلیون و 124 هزار و 644 دلار امریکا دانست.در این سال هزینه شرکت در مجمع برابر با 20 میلیون و 622 هزار و 111 دلار و هزینه شرکت در تمامی جلسات معادل 34 میلیون و 37 هزار و 734 دلار امریکا بود.
به گزارش مجمع جهانی داووس در سال ۲۰۰۶ میلادی درآمد این مجمع ۲۰ درصد رشد داشته است و با توجه به افزایش شمار متقاضیان به حضور در این مجمع در سالهای ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ میلادی و اعلام این مطلب که در سال جاری شمار حضار بیشتر از سالهای قبل بوده است می توان انتظار داشت نرخ رشد درآمد این مجمع د ر سال جاری بیشتر از ۲۰ درصد باشد.
طبق آمارهای موجود در سال ۲۰۰۶ میلادی حق عضویت در مجمع0.5 درصد کاهش داشته در حالیکه درآمد ناشی از پرداخت هزینه توسط متقاضیان برای شرکت در مجمع و درآمد ناشی از پرداخت هزینه بابت شرکت در جلسات به ترتیب 23 درصد و 30 درصد رشد داشته است.
به گزارش مجمع جهانی اقتصاد در سال ۲۰۰۶ میلادی حق شرکت در مجمع برابربا ۲۷ میلیون و ۶۳ هزار و ۱۳۸ فرانک سوییس و حق شرکت در تمامی جلسات برابر با ۴۴ میلیون و ۶۶۸ هزار و ۹۴۳ فرانک سوییس بوده است در حالیکه در سال پیش از آن حق شرکت در مجمع 20 میلیون و 824 هزار و 213 فرانک و حق شرکت در تمامی جلسات برابر با 31 میلیون و 35 هزار و 927 فرانک سوییس بوده است.
در سال ۲۰۰۶ میلادی هزینه مجمع برابر با ۱۰۲ میلیون و ۷۳۵ هزار و ۵۷۸ فرانک سوییس (۷۸۲۸۴۵۱۰$) بود که تقریبا 20 میلیون فرانک (15240000$) نسبت به سال پیش از آن رشد داشت.
در این سال بیشترین سهم از هزینه ها به پرداخت هزینه فعالیتهای سالانه مجمع اختصاص داشت و بعد از آن پرداخت دستمزد پرسنل و در نهایت پرداخت هزینه های دفتری قرار داشت.
طبق آمارهای موجود در سال ۲۰۰۶ میلادی هزینه های مربوط به فعالیتهای مجمع برابر با ۴۲ میلیون و ۷۳۲ هزار و ۳۴۷ فرانک سوییس (۳۲۵۶۶۶۲۰$) ،هزینه پرسنل شاغل در مجمع ۴۰ میلیون و ۳۵ هزار و ۴۵۲ فرانک سوییس (۳۰۵۰۷۰۱۴$) و هزینه های دفتری ۱۲ میلیون و ۵۳۷ هزار و ۱۷۵ فرانک سوییس (۹۵۵۳۳۲۷$) بود.
مجموع هزینه ها نسبت به سال پیش از آن 20 درصد رشد یافت و بیشترین سهم از آن به رشد دستمزد پرسنل اختصاص داشت.
این هزینه سبب شد تا مجموع پول باقی مانده در صندوق داووس برابربا ۲ میلیون و ۳۰ هزار و ۹۶۵ فرانک سوییس معادل ۱ میلیون و ۵۴۷ هزار و ۵۹۵ دلا امریکا باشد که نسبت به سال پیش از آن حدود ۵۰۰ هزار فرانک رشد داشته است.با اضافه شدن این مبلغ به پول موجود در صندوق داووس در سال ۲۰۰۶ میلادی سرمایه صندوق داووس به ۱۷ میلیون و ۱۵۰ هزار و ۳۸۰ فرانک سوییس معادل 13 میلیون و 68 هزار و 589 دلار امریکا رسید.
تاریخچه شکل گیری داووس
مجمع جهانی اقتصاد برای اولین بار در ژانویه سال ۱۹۷۱ میلادی و در شهر داووس سوییس راه اندازی شد.در این زمان یک گروه از رهبران تجاری تحت نظارت کمیسیون اقتصادی اروپا و اتحادیه صنعتی اروپا با یکدیگر دیدار کردند.
کلاوس شواب آلمانی که بعد از تشکیل این مجمع جهانی به عنوان استاد دانشگاه ژنو در رشته سیاستهای تجاری مشغول تدریس شد ریاست این گردهمایی را برعهده داشت.
بعد از این ریاست وی مجمع مدیریت اروپایی که یک سازمان غیر انتفاعی بود را در ژنو راه اندازی کرد و با کمک این مجمع سران تجاری و صنعتی اروپا را هر ساله در ماه ژانویه به داووس فرا می خواند.
در آغاز جلسات داووس روی چگونگی برقراری رابطه اقتصادی کارآمد بین شرکتهای اروپایی و امریکایی متمرکز بود. شواب موضوع مدیریت مشارکتی را در این اجلاس مطرح کرد و به توسعه آن در سطح اجلاس داووس پرداخت. اما از سال ۱۹۷۳ میلادی این اجلاس به سمت جهانی شدن پیش رفت.
حوادثی که در سال ۱۹۷۳ میلادی اتفاق افتاد موجب تغییر جهت گیری داووس از مسایل اروپایی به سمت مسایل جهانی شد. در این سال فروپاشی مکانیزم نرخ تبادل ارز ثابت برتون وودز (Bretton woods) و آغاز جنگ اعراب و اسراییلی ها در فلسطین سبب شد تا مرکز توجه اجلاس داووس از حوزه مدیریتی به سمت مسایل اقتصادی و اجتماعی تغییر کند.
این دو مساله سبب شد تا در اجلاس سال ۱۹۷۴ میلادی برای اولین بار رهبران سیاسی نیز دعوت شوند تا مسایل سیاسی جهانی به بحث گذاشته شود. دو سال بعد یک سیستم عضو پذیری تازه ایجاد شد که “هزار شرکت پیشگام جهان” در مجمع مدیریت جهانی نام داشت و به موجب آن شرکتهای بزرگ صنعتی به عضویت دایم این مجمع درآمدند.
مجمع مدیریت اروپا که به همت شواب راه اندازی شد اولین موسسه غیر دولتی بود که به برقراری رابطه مشارکتی با کمیسیونهای توسعه اقتصادی چین پرداخت و اجرای سیاستهای اصلاحات اقتصادی را در این سرزمین برعهده گرفت.
سپس برگزاری جلسات منطقه ای در کشورهای مختلف جهان بعد از برگزاری اجلاس سالانه داووس به برنامه کاری این مجمع اضافه شد و از سال ۱۹۷۹ میلادی مجمع مدیریت جهانی انتشار گزارش رقابت اقتصادی جهانی را نیز بر عهده گرفت.
در سال ۱۹۸۷ میلادی مجمع مدیریت اروپا به مجمع اقتصاد جهانی تغییر نام داد و با توسعه حوزه کاری خود تلاش کرد تا اختلافات و مشکلات جهانی را با ایجاد یک پلت فرم بین المللی حل کند.
در سال ۱۹۸۸ میلادی اولین بیانیه اجلاس داووس ارایه شد و در همین سال ترکیه و یونان که سالها در گیر جنگ بودند توافق نامه صلح را امضا کردند و به درگیریها پایان دادند.در سال ۱۹۸۹ میلادی کشورهای کره شمالی و کره جنوبی در جریان اولین دوره حضور در داووس در سطح وزرا به درگیری های خود پایان دادند .
مذاکره تشکیل یک کشور یکپارچه آلمان با تلفیق دو کشور آلمان غربی و شرقی از دیگر فعالیتهای سیاسی مهمی بود که در اجلاس سالانه داووس انجام شد.
از آن سال به بعد مجمع جهانی اقتصاد فعالیتهای خود را توسعه داد و هم اکنون این مجمع مرکزی برای مشارکتهای خصوصی – دولتی در حوزه های تجاری، مدنی و سیاسی است و به حل بحرانهایی از قبیل بحران بهداشت در هندیا بحران غذا در کشور های قاره افریقا می پردازد.
به تدریج مرکز اطلاعات این مجمع که همیشه مرکز ارایه بینشهای استراتژیک بود حوزه کاری خود را گسترش داد و هم اکنون گزارشهای مختلفی در زمینه رقابتهای اقتصادی ، گزارش شکاف جنسی در جهان، گزارش ریسک جهانی و گزارشهای منطقه ای را ارایه می دهد.تحولات ایجاد شده در این مجمع از سال ۱۹۷۹ میلادی تا به حال به قرار زیر است:
۱۹۷۹- مجمع به اولین موسسه غیر دولتی تبدیل شد که به همکاری با کمیسیونهای توسعه اقتصادی کشور چین پرداخت و سیاستهای اصلاحات اقتصادی را در این کشور تدوین و اجرا کرد.
۱۹۸۸- کشورهای ترکیه و یونان با امضای بیانیه داووس در اجلاس سالانه آن به جنگ خاتمه دادند.
۱۹۸۹- در اجلاس این سال در داووس وزرای کشورهای کره شمالی و جنوبی با یکدیگر دیدار و مذاکره کردند.در همین زمان نخست وزیر کشورهای آلمان شرقی و غربی در مورد اتحاد دو آلمان و تبدیل آلمان به یک کشور یکپارچه با هم مذاکره نمودند.
۱۹۹۲- رییس جمهوری افریقای جنوبی با نلسون ماندلا و مانگوسوتزو بوثلیز در اجلاس سالانه دیدار کرد و اولین نشانه های همکاری آنها در خارج از افریقای جنوبی نمایان شد. این همکاری زمینه را برای تغییرات سیاسی در افریقای جنوبی فراهم کرد.
۱۹۹۴- وزیر امور خارجه اسراییل و یاسر عرفات پیش نویس تفاهم نامه مشترک در مورد نوار غزه را امضا کردند.
۱۹۹۹-در اجلاس این سال کوفی عنان دبیر کل سازمان ملل متحد موضوع ” پیوند جهانی” برای ” مواجهه انسان با بازار جهانی ” را مطرح کرد.
۲۰۰۰ –دبیر کل سازمان بهداشت جهانی خواستار همکاری جهانی برای ایمن سازی و واکسیناسیون شد. به علاوه پیشنهاداتی از طرف نیروهایGlobal Digital Divide Task Force طرح شد که به قرار داد کیوشو- اوکیناوا ی گروه هشت اضافه شد .بیشتر طرحهای پیشنهاد شده در این اجلاس تصویب شد و تصویب بخشی دیگر به جلسات خارج از داووس موکول شد.
۲۰۰۲ – مجمع پلت فرمی برای ایجاد ” شبکه حوادث طبیعی ” ایجاد کرد و از واحدهای صنعتی و مهندسی و واحدهای حمل و نقل به عنوان عوامل مهمی که در کاهش تاثیرات مخرب حوادث طبیعی نقش دارند و می توانند به آسیب دیدگان کمک رسانی کنند یاد شد.
در این جلسه نخست وزیر کشور کانادا از ایجاد صندوق کمک به افریقا با سرمایه ۵۰۰ میلیون دلارخبر داد. این صندوق برای حمایت از طرحهای مشارکت جهانی برای توسعه افریقا و برای تکمیل برنامه عملیاتی تدوین شده توسط گروه هشت در مورد افریقا تشکیل شد.
به علاوه بنیاد گیتس ۵۰ ملیون دلار برای ممانعت از افزایش شیوع بیماری ایدز در افریقا اختصاص داد و ۲۰ میلیون دلار برای مطالعه روی روشهای جلوگیری از انتقال این ویروس به زنان تخصیص داده شد.
۲۰۰۳- درجلسه فوق العاده اجلاس داووس در اردن کنسول تجاری اعراب تشکیل شد. تشکیل این کنسول بعد از اتمام جنگ در عراق و به منظور ایجاد رفاه و امنیت در کشورهای عربی خاورمیانه بود.در این سال منطقه آزاد تجاری خاورمیانه- امریکا به منظور توسعه روابط تجاری امریکا و اعراب ایجاد شد. دراین منطقه آزاد تجاری بیشتر از ۵۰ شرکت بزرگ عربی حضور داشتند که برای ورود به بازارهای جهانی و افزایش قدرت رقابت در عرصه بین المللی تجهیز می شدند.
۲۰۰۵ –رابطه کاری مجمع با تونی بلر نخست وزیر وقت انگلیس نزدیک تر شد تا وی به هدف خود که قرار دادن اولویتهای سیاسی گروه هشت روی کاهش فقر در افریقا و ممانعت از تغییرات جوی بود برسد. اجلاس سال 2008 به عنوان یک پلت فرم در تشریح مواضع بلر در گروه هشت کار کرد. در این اجلاس 350 رهبر تجاری جهان بیانیه مجمع را امضا کردند. این بیانیه در مورد ایجاد صندوق برای ارایه کمک مالی به افریقا بود.
۲۰۰۶ – در این جلسه رهبران تجاری جهان توافق کردند که روند مذاکرات خود در مورد سازمان تجارت جهانی را تسریع کنند.بیست و پنج وزیربازرگانی کشورهای مختلف که در این اجلاس حضور داشتند موافقت کردند تا در مورد مسایل کلیدی تجارت بین المللی از قبیل تجارت فراورده های کشاورزی ، خدمات و فرآورده های تولیدی تصمیم گیری درست و سریع داشته باشند.
در این سال برنامه جهانی مبارزه با سل توسط رییس جمهور کشور نیجریه، گوردون براون و بیل گیتس مطرح شد و ائتلافی شامل بیشتر از ۴۰۰ شرکت مختلف برای درمان ۵۰ میلیون مبتلا به سل در جهان و ممانعت از مرگ ۱۴ میلیون از آنها تا ده سال آینده تشکیل شد.
۲۰۰۷ – آنجلا مرکل در این اجلاس به مساله رشد اقتصادی و مسوولیت پذیری اشاره کرد و این را شعار کشورهای گروه هشت در سال 2007 میلادی معرفی نمود.
و مجمع امسال هم که با توجه به همزمانی با بحران مالی جهان اهمیت ویژه ای داشت و همچنین به سبب مقابله نخست وزیر ترکیه و نماینده رژیم اسرائیل بر اهمیت آن افزوده شد.
منبع:سایت اقتصادی رستاک
