بانکی دات آی آر: ماموریت روزتا (Rosetta) نگاه ما را نسبت به اجرام دنباله دار تغییر داده و چشم انداز جدیدی از منشاء حیات را ایجاد کرده است. کاوشگر فیله(Philae) موفق به کشف مولکولهای آلی روی سطح دنباله دار “چوری”(Chury) شده است. این مولکولها ابتدایی ترین ساختارهای سازنده حیات هستند و حال، محققان آژانس فضایی اتحادیه اروپا خود را برای آخرین بخش این سفر هیجان انگیز آماده می کنند.
دنباله دار”چوری” بتازگی به نقطه “حضیض خورشیدی” یا “پری هلیون” رسید که نزدیکترین نقطه مدار بیضوی دنباله دار به دورخورشید است. دنباله دار هر ۶ سال و نیم یک بار به این نقطه که ۱۸۶ میلیون کیلومتر با خورشید فاصله دارد می رسد.
در این نقطه، انرژی خورشیدی یخهای موجود در سطح دنباله دار را گرم و آنها را تبدیل به گرد وغبار و گاز می کند. به همین دلیل روزتا فاصله اش را از دنباله دار بیشتر کرده است تا از این فوران های گردوغبار در امان بماند.
آخرین باردر ماه جولای بود که کاوشگر فیله از طریق روزتا، سفینه مادر با زمین تماس برقرار کرد. از آن موقع، فاصله اش با مدارگرد (روزتا) خیلی زیاد شده است وارتباط با آن ممکن نیست.
برقراری ارتباط دوباره با فیله و مخابره دستور به آن بر عهده دانشمندانی است که در مرکز کنترل فیله در کلن آلمان کار می کنند. تا بیست و یکم ماه سپتامبر فرصتهای دیگری برای تماس با فیله وجود خواهد داشت و در این صورت آخرین فرصتها برای انجام چند آزمایش مهم دیگر فراهم می شود
مأموریت فضایی روزتـا که در سال ۲۰۰۴ آغاز شد، و قرار بود دسامبر امسال تمام شود، تا پایان سپتامبر ۲۰۱۶ تمدید شده است. به این ترتیب حجم عظیم داده ها که تا کنون جمع آوری شده و تحلیل آنها هم سالها به طول خواهد انجامید، باز هم بیشتر خواهد شد.
با این حال، فرصت تنگ است، چون دنباله دار از خورشید دور می شود و نور خورشید برای شارژ باتری های روزتا و فیله کافی نخواهد بود.
تیم آژانس فضایی اتحادیه اروپا که یک سال پیش روزتا را به مقصد خود یا دنباله دار رساند، برای پایان مأموریت فضاپیمای مدارگرد و چگونگی پیوستن آن به سیارک نشین تصمیمهایی گرفته است.
مدیر پرواز روزتا در این باره می گوید:”برای چند هفته آخر این مأموریت فضایی قصد داریم فضاپیما را روی مداری مارپیچی به سوی سطح دنباله دار بفرستیم. در نتیجه خیلی به دنباله دار نزدیک می شویم و فاصله فضاپیما با دنباله دار از ۱۰ کیلومتر هم کمتر خواهد شد. به احتمال زیاد خواهیم توانست تصاویر خیره کننده ای از فواصل نزدیک بگیریم. در آخر هم فضاپیما را رها خواهیم کرد تا روی سطح بیافتد یا بنشیند یا محکم به سطح برخورد کند و متلاشی شود.”.
منبع: Euronet
مترجم: مهرداد دستورانی
