بانکی دات آی آر: مدتی است که دو شرکت آمازون و گوگل در مورد ارسال کالا با پهپاد صحبت می‌کنند. اما آن‌ها چطور می‌خواهند ترافیک پهپادها را در آسمان کنترل کنند؟ این سوالی است که در دو سال اخیر ذهن منتقدان این قبیل پروژه‌ها را به خود مشغول کرده. چند روز پیش و در جریان رویداد CES 2016، آمازون، گوگل و نمایندگانی از ناسا و اینتل به‌تفصیل درباره‌ی این مشکل صحبت کردند. در ادامه با جزییات بیشتری به این موضوع می‌پردازیم. با دیجی‌کالا مگ همراه باشید.
به گزارش دیجی کالا، آمازون در سال ۲۰۱۳ از یک ایده‌ی جاه‌طلبانه پرده برداشت و بحث در مورد استفاده از پهپاد برای ارسال کالا را مطرح کرد. گوگل هم در سال ۲۰۱۴ اطلاعاتی را در مورد «پروژهی وینگ» (Wing Project) منتشر کرد.
گرچه در شرایط فعلی این موضوع کمی تخیلی به نظر می‌رسد، اما ظاهرا ارسال کالا با این پرنده‌های کوچک غیرنظامی در آینده به عملیاتی عادی تبدیل خواهد شد. پهپادها در چند سال آینده به بخشی جدایی‌ناپذیر از تجارت الکترونیکی و صنعت حمل‌و‌نقل هوایی تبدیل خواهند شد. پیش از عملی شدن استفاده از پرنده‌ها، یک سری مسایل باید حل بشوند.
آمازون و گوگل در بسیاری از موارد با هم اتفاق نظر دارند؛ اما به نظر می‌آید که تفاوت‌های بارزی بین رویکرد این دو شرکت در قبال پرواز پهپادها وجود داشته باشد. اول با رویکرد متمرکز گوگل شروع می‌کنیم.
گوگل
گوگل یا بهتر است بگوییم آلفابت با پروژهی موسوم به Project Wing می‌خواهد ارسال کالا با پهپاد را امکان‌پذیر کند.
پیشنهاد گوگل این است: باید یک سیستم متمرکز وجود داشته باشد. در این سیستم، پیش از این‌که یک پهپاد به هوا بپرد، باید محل کنونی پهپاد و مقصدش مشخص باشد. سیستم متمرکز باید دستور پرواز را صادر کند. این سیستم بر اساس ترافیک موجود، ممکن است لازم باشد که در برنامه‌های پرواز تغییراتی ایجاد کند. پهپاد با سیستم متمرکز در ارتباط است و در صورت لزوم آپدیت‌های لازم را دریافت می‌کند.
در مدل پیشنهادی گوگل، برنامه‌ی پرواز باید از قبل مشخص باشد. با این‌حال پهپادها می‌توانند برای برخی کارها مثل تصویربرداری از منطقه، تقاضای فضای بیشتری بکنند و مجری قانون هم بر اساس قوانین موجود درخواست آن‌ها را بررسی کند. در طول مسیر اگر اتفاق غیرمنتظره‌ای رخ داد، پهپاد می‌تواند مشکل را با همکاری سیستم کنترل مرکزی حل می‌کند.
در واقع گوگل می‌خواهد یک نسخه‌ی خودکار از سیستم مراقبت پرواز فعلی (ATC) را طراحی کند. «دیو واس» (Dave Vos) مدیر بخش «پروژهی وینگ» (Project Wing) به یکی از محدودیت‌های سیستم‌های مراقبت پرواز فعلی اشاره می‌کند. او می‌گوید: «[در سیستم مراقبت پرواز فعلی] نیروی انسانی در فرایند کار دخالت دارد. اگر سیستم کاملا خودکار کار کند، سرعت فرایند کنترل پرواز زیاد می‌شود.»
مدل پیشنهادی گوگل یک ویژگی دیگر هم دارد: پهپاد و سیستم متمرکز نیازی ندارند که پیوسته با هم در ارتباط باشند. پهپاد باید قادر باشد که بدون ارتباط با سرورها و اداره‌ی هوانوردی فدرال آمریکا (FAA) از عهده‌ی کار خود بربیاید.
پرایم ایر
آمازون روی سرویسی با نام Prime Air کار می‌کند. پهپادها در این سرویس نقش اصلی را بازی می‌کنند.
به‌سراغ مدل پیشنهادی آمازون می‌رویم. در مدل آمازون، تاکید کمتری بر روی سیستم مدیریت و هماهنگی مرکزی وجود دارد. در این مدل، حسگرهای پیشرفته و فناوری‌های مربوط به پیشگیری از برخورد با موانع، نقشی کلیدی را بازی می‌کنند.
«پال مایسنر» (Paul Misener) از مدیران ارشد آمازون با نظرات دیو واس، مدیر پروژهی وینگ گوگل، تا حدی موافق است؛ اما او اعتقاد دارد که پیاده‌سازی یک سیستم هماهنگ برای هدایت و کنترل پروازها کافی نیست. او می‌گوید باید تدبیری برای مواجهه با پرندگان، بادکنک‌ها، بادبادک‌ها و سایر اشیای پرنده اندیشیده شود؛ به‌خصوص در ارتفاعات پایین که سیستم مراقبت پرواز (ATC) نقش مهمی نمی‌تواند بازی کند و کنترل زیادی ندارد.
آمازون به دنبال ساخت پهپادهایی مجهز به حسگرهای مختلف است که خودشان تا حد زیادی از پس موانع پیش رو بربیایند. این مدل همچنین بخشی از یک سیستم هماهنگ خواهد بود. اما دیگر از آن سیستم متمرکز و کنترل‌کننده‌ای که گوگل در پی آن است خبری نیست. هدف آمازون این است که کاری کند پهپادها به‌کمک حسگرهای تعبیه‌شده، خودشان به‌طور مستقل از برخورد با هم جلوگیری کنند.
آمازون و گوگل با وجود این اختلاف رویکرد، در یک موضوع به‌شدت با هم توافق دارند: نباید قوانین مرتبط با چنین پروژه‌هایی را از ابتدا وضع کرد. این‌کار جلوی شکوفایی صنعت پهپادهای تجاری را می‌گیرد. این دو شرکت اعتقاد دارند بر اساس قواعد موجود، باید چارچوبی وضع شود که همه در مورد آن هم‌رای باشند. سپس در قالب این چارچوب، فناوری‌های مورد نیاز تکمیل شوند.
پهپاد
لازم به ذکر است که گوگل، آمازون و تقریبا تمامی شرکت‌های فعال در زمینه‌ی پهپادهای تجاری، با ناسا (NASA) و اداره‌ی هوانوردی فدرال آمریکا (FAA) همکاری مستمر دارند. این همکاری بخشی از پروژهی موسوم به UTM است. این پروژه بر روی مدیریت ترافیک پهپادها متمرکز است. در راستای این طرح، ناسا به کمک همکاران‌اش می‌خواهد فاصله‌ی ۶۱ متری تا ۱۵۲ متری (۲۰۰ تا ۵۰۰ پا) از سطح زمین را به پهپادهای تجاری اختصاص بدهد. آن‌ها سعی خواهند کرد که راهکاری مناسب برای مدیریت پهپادها در این ارتفاع پیدا کنند. این پروژهی مشترک، بلندمدت است و احتمالا نتایج و دستاوردهای آن تا سال ۲۰۱۹ عملی نخواهد شد. اما آمازون و گوگل تا آن موقع صبر خواهند کرد؟ این‌طور بهنظر نمی‌رسد. حتما در روزها و ماه‌های آینده خبرهای زیادی در مورد تلاش‌های این دو شرکت برای به پرواز درآوردن پهپادها خواهیم شنید. آن‌ها می‌خواهند در ارسال کالا انقلاب ایجاد کنند و برای رسیدن به این هدف، رقابتی سخت در راه است.
