سید حمید حسینی عضو اتاق بازرگانی ایران در گفتوگو با اقتصاد 100 در خصوص زیان دهی بانک ها در ایران گفت: «یکی از مهمترین عواملی که منجر به زیاندهی بنگاههای اقتصادی مثل بانک ها در ایران میشود، سوءمدیریتی است که از آن رنج میبرند. متاسفانه همواره بخش های اقتصادی در ایران به ویژه بانکها در اکثر مواقع در لایه های مختلف مدیریتی شاهد حضور افراد مناسب و توانمند نبوده است. به همین دلیل هم هست که ما در تمامی ادوار شاهد مشکلات و بحرانهایی مثل زیان های انباشته در بانکهای کشور بودیم.» وی ادامه داد: «این زیان انباشته ها ناشی از وامهای بدون دریافت تضمین و یا سرمایهگذاری هایی که بانکها بدون حساب و کتاب و تحلیل مناسب در بورس یا بازارهای ارزهای دیجیتال یاÂ حتی در برخی از واحدهای صنعتی انجام داده اند، است. واقعیت این است که بانکها طی سالهای اخیر عمدتا به دلیل همین مواردی که اشاره کردم دچار ضررهای بسیار زیادی شده اند و هر سال هم بر این میزان ضرر افزوده شده است. البته این ضررها و زیانهای انباشته مختص بانک ها نیست و این را در شرکت های خودروسازی هم حتی مشاهده میکنیم.» او افزود: «در کنار این موارد نباید مسئله نیروهای انسانی را هم نادیده گرفت. مشخصا با نگاهی به بانک های کشور متوجه میشوید که در نظشام بانکداری ایران، تعداد زیادی مشغول به کار هستند که در بسیاری از موارد، نیروهای انسانی در برخی قسمت ها قرار گرفته اند که موضوعیت ندارد. به عبارت ساده تر به عقیده من باید بانکها یک سازماندهی درست در حوزه نیروی انسانی خود انجام دهند و این می تواند تا حدود زیادی هزینه ها را در نظام بانکداری ایران کاهش دهد.»
رئیس کمیسیون اصل ۴۴Â در ادامه صحبت های خود تصریح کرد: «یکی دیگر از دلایلی که منجر به ضرر و زیان انباشته در بانکهایی مثل دی و سرمایه حتی اقتصاد نوین شده، مدیریت دولتی بر این بانکها است. به عنوان نمونه در همین زمینه اخیرا وزارت اقتصاد تعیین کرده است که در هرجایی اگر فردی بیشتر از میزان تعیین شده سهام داشته باشد، از میزان اضافه سهام آن به نفع خود استفاده کند و همین منجر به ان شده است که وزارت اقتصاد در مجامع دارای حق رای شود.» حسینی ادامه داد: «این وزارتخانه با استفاده از این قدرتی که به دست آورده و سهام عدالت توانسته حتی تا تعیین مدیر هم پیش برود. اما متاسفانه چون مدیران دولتی که در راس بانکها قرار گرفته اند، سهمی در سود ندارند، عملکرد منفعلانه ای دارند و عمدتا تبدیل به ضرر و زیان بانکها میشود.» این کارشناس اقتصادی اظهار کرد: «اما یکی دیگر از مشکلاتی که بانکداری ایران از آن رنج میبرد، تحریم های بین المللی است. واقعیت این است که بانکها از منابع بینالمللی محروم شده اند و بسیاری از فعالیتهای بین المللی را نمیتوانند انجام دهند. این در حالی است که این عرصه یکی از مهمترین فضاهایی بود که بانکها در آن فعالیت میکردند و میتوانستند دستاوردها و سود قابل توجهی داشته باشند. اما الان حتی مجبور هستند که بانکهایی که تحریم نیستند، کارمزد بدهند تا کارهایشان را انجام دهند.» حسینی در پایان تاکید کرد: «در کنار این موارد باید به مسئله وام های اجباری هم اشاره کنم. ماجرا از این قرار که دولت برای خیلی از اهداف و نیازهای خودش، بانکها را مجبور به وام دادن میکند. وام هایی مثل وام اربعین، وام اجاره مسکن و… که با نرخ کمی داده میشود. دولت ها موظف هستند که این مابه التفاوت سودی را به بانکها پرداخت کنند اما این کار را نمیکنند و همین هم ضررهای سنگین به همراه دارد.»
