آشنایی با مغز اقتصادی مالزی و پدر مالزی مدرن

ماهاتیر بن محمد (زاده ۱۰ ژوئیه ۱۹۲۵) (نام‌های دیگر: تون دکتر ماهاتیر بن محمد یا “دکتر ام” ) از ۱۹۸۱ تا ۲۰۰۳ چهارمین نخست وزیر مالزی بود.

به گزارش بانکی دات آی آر، نقش ماهاتیرمحمد در مدرن‌سازی سریع مالزی و رشد رفاه در این کشور تحسین بر انگیز است. دولت مالزی مدعی است که فقر در زمان ماهاتیر از ۵۰ درصد به ۶ درصد کاهش یافته‌است. اما انتقاداتی نیز به او وارد شد؛ مانند این که مستبدانه عمل می کند و در سیاست درگیر باندبازی است

برای اینکه به اهمیت ماهاتیر محمد و اندیشه‌هایش برای اقتصادی همچون اقتصاد ایران پی ببریم، لازم است بدانیم که مالزی کشوری است با اکثریت مسلمان، کشوری که به شدت از تنوع قومی برخوردار است (با اقلیت‌های قدرتمند چینی و هندی و اکثریت مالایی) و هم چنین کشوری است نفت خیز (که البته بیشتر نفت تولیدی در این کشور به مصرف داخلی می‌رسد و صادرات اندکی دارد). اینها همه شاخص‌هایی است که شباهت‌های این کشور را با کشور ما نشان می‌دهد.

ماهاتیر محمد در سال ۱۹۵۷ از خدمات دولتی استعفا داد و تصمیم گرفت خودش کار کند. به این ترتیب، خیلی زود به ثروت قابل توجهی دست پیدا کرد. وی با ورود به احزاب طرفدار دولت، به مجلس راه یافت و در سال ۱۹۷۰ با نوشتن کتابی سعی کرد علل عقب ماندگی مالزی را توضیح دهد و یک مدل سیاسی اقتصادی [موسوم به حمایت سازنده] را پیشنهاد داد. دولت آن زمان، چاپ کتاب او را متوقف کرد؛ هر چند که از برخی راه حل های آن سود جست. اما بالاخره توقف انتشار آن کتاب پرماجرا سبب شد که در سال ۱۹۸۱ ماهاتیر محمد نخست وزیر شود.

در ابتدا باید اذعان کرد که ماهاتیر محمد، اندیشه‌ای بر ساختگرا در جهت توسعه دارد. یعنی معتقد است دولت می‌بایست نقشی فعال در توسعه کشور داشته باشد و از چیزی که خود وی نام آن را «حمایت‌گرایی سازنده» می‌گذارد، دفاع می‌کند.

در حالی که در مالزی به طور متوسط از ۴۸ تا ۲۸‌درصد مالیات از بخش خصوصی گرفته می‌شود، زمینه‌های فعالیت بخش خصوصی آن چنان فراهم شده که میزان سرمایه‌گذاری در این کشور رشد بسیار مناسبی دارد. همچنین بنا بر اظهارات ماهاتیر محمد، دولت در هیچ زمینه‌ای که بخش خصوصی فعال است، وارد نمی‌شود و سرمایه‌گذاری نمی‌کند.

ماهاتیر محمد از مخالفان ملی کردن صنایع بود و اجازه نداد تا صنایع مالزی ملی شوند و این خدمت بسیار بزرگی بود که در بسیاری از کشورهای دیگر همتای مالزی صورت نپذیرفت. در دوران ماهاتیر محمد، حتی صنایع مادر همانند فرودگاه‌ها، شرکت‌های عمرانی عظیم دولتی، خطوط هوایی، شرکت‌های آب و برق و بسیاری از شرکت‌های کوچک دولتی خصوصی شدند.

اندیشه او به طور خلاصه تعامل نزدیک دولت و بخش‌خصوصی بود. این تعامل به مالایی‌ها این توانایی را داد که تجارت خیلی راحت انجام بشود و سود آن نیز از طریق مالیات به دولت برگردد.
‌سیاست خارجی تحسین‌برانگیز او هم در رشد اقتصادی این کشور بسیار موثر بود. وی در سال‌هایی که کشورهای توسعه نیافته عامل توسعه نیافتگی‌خود را به گردن عوامل خارجی می‌انداختند، راه تعامل با دنیا را برگزید و نشان داد که از مزیت‌های تجارت خارجی استفاده کردن و در عین حال امتیازهایی به این کشورها دادن، بیشتر در جهت استقلال و البته رشد اقتصادی است و این تجربه‌ای است که مالزی مبدع آن نبوده است، بلکه خود از بسیاری کشورهای دیگر این مهم را آموخت.

این اندیشه‌ تعامل با دنیا تا بدان حد در ذهن ماهاتیر قوی بود که وی زبان اصلی دانشگاه‌ها و مراکز علمی و حتی بسیاری از مدارس را به انگلیسی تغییر داد.

ماهاتیر محمد به عنوان یک شخصیت تحول گرا در دنیا مشهور است.آشنایی با دیدگاه های اقتصادی مردی که مالزی را به عنوان یک کشور توسعه یافته به جهان معرفی کرد،خالی از لطف نیست.ماهاتیر محمد معتقد است که «یک دولت نمی تواند در کوتاه مدت کاری انجام دهد.من معتقدم باید یک دوره ده ساله باشد. زیرا طرحهای توسعه نیازمند این دوره است.گاهی برای اینکه سیاستهای خود را عملی کنید مدت زمان زیادی احتیاج دارید .وقتی رهبران سریع عوض می شوند ایده ها به همراه آنها فراموش می شود.»

وی در سخنرانی ای گفته است:«ما می توانیم در مالزی فقط به فکر شکست همسایه ابرقدرتـــــی مثل چین باشیم و همواره درحال جنگ باشیم، اما ما به خود می گوییم: بهتر است از یک کیک که درحال ترقی و رشد است، لقمه ای اندازه خود برداریم نه کل کیک را که در آن بمانیم. ما دو گزینه داشتیم: خارجی ها با تکنولوژی خود کشور مارا صنعتی کنند یا خودمان توسعه پیدا کنیم. از آنجا که ۳۰ -۴۰ سال طول می کشد تا یکی از این تکنولوژیها را بیاموزیم پس گزینه اول را انتخاب کردیم.قرار نیست تکنولوژی در سیاست وارد شود. » ماهاتیر محمد درباره تعامل کشورش با جهان می گوید:«ما در مالزی اراده کردیم هرچه که خوب بود از شرق و غرب بگبریم.این سیاست در زمانی اتخاذ شد که کشورهای تازه استقلال یافته می خواستند از شر خارجیان راحت شوند و شرکتها را ملی نمایند، اما مالزی برعکس عمل کرد. این اصلی است غیرقابل گریز که ما باید با کشورهای دیگر و حتی با قدرتهای بزرگ در تعامل و ارتباط باشیم. »

توجه وی به علم و فناوری نیز مورد توجه است: «اگر به فناوری اطلاعات توجه نکنیم یکبار دیگر از غرب عقب خواهیم افتاد.تحقیقات در اکثر دنیا انگلیسی است باید به این دانش دستیابی بکنیم و علوم را به انگلیسی آموزش دهیم. مدیران و نخبگان موفق خارجی را می آوریم تا روشهای نوین را به اندوخته های ما اضافه کنند. ما اجازه دادیم که شرکتهای خارجی بیایند و تکنولوژی بیاورند و کارهایی را انجام دهند که ما توان انجام آن را نداشتیم. شهروندان مالزی توسط خارجی ها استخدام شدند و علم و دانش کسب کردند. ما نه تنها ایجاد شغل کردیم بلکه تخصص نیز بدست آوردیم.خارجی ها سرمایه های زیادی آوردند و اشتغال ایجاد کردند و ما امروز توانسته ایم نیاز سایر کشورها را برطرف کنیم.»

دیدگاه وی درباره مبارزه با فساد و اجرای عدالت نیز در جای خود قابل تامل است:« برای مبارزه با فساد اطمینان حاصل کنید که روند ساده و کوتاه است . مردم رشوه می دهند تا فرآیند پیچیده را ساده کنند.بیش از صد آیه در قرآن در باره عدالت است اما به شیوه های آن اشاره نکرده است . ما این شیوه را برای اجرای عدالت انتخاب کردیم.اگر عدالت نباشد مهم این نیست که در چه راهی هستید. اگر عدالت هست مهم این نیست که از چه شیوه ای استفاده کرده اید.»

اخبار منتخب بانکی دات آی آر:

=================