از رنجی که می بریم یا کمدی پزشکی در سه پرده

از هرکس درباره رشته پزشکی بپرسید، می گوید: یک رشته توپ, باکلاس, خفن(ازنوع مثبتش), آینده دار, پرمنفعت و… ،ا لبته اینها به شرطی است که خود آن فرد، پزشک یا دانشجوی پزشکی نباشد. در هرصورت بدانید و آگاه باشید که این خبرها نیست. رشته پزشکی خرخونی داره,بی خوابی داره,سفیدی زود رس مو داره,چروکی زود رس پوست داره,بدبختی داره,بیچارگی داره,و….

پرده اول- بهشت:

روز اعلام نتایج کنکور رسیده و از صبح ساعت پنج رفتی توی صف تا روزنامه بگیری و ببینی قبول شدی یا نه,دل تو دلت نیست تا وقتی اسمت را ببینی ,آن وقت می روی تو فضا و خودت را توی یک روپوش سفید می بینی که در یک مطب شیک نشسته ای و مشغول ویزیت مریض هایی هستی که پشت در صف کشیده اند و خانم منشی هم تراول جمع میکند. بیدارشو, بیدارشو ,بیدارشو….

حالا وارد دانشگاه شدی ,پنج ترم تا دوسال و نیم باید دروس پایه بخوانی ,آناتومی ,فیزیولوژی ,ژنتیک ,بیوشیمی,بیوفیزیک ,روان شناسی و…

اوایل خیلی تابلو هستی چون دستت پر از کتابهای قطور آناتومی وفیزیولوژی است.

پنج ترم گذشته است و دوباره باید همه رو از نو بخوانی تا امتحانات علوم پایه رو پاس کنی. البته فقط دو ماه فرصت داری ,اگر پاس نکنی شش ماه دیگر آویزونی.

بعد از علوم پایه فیزیولوژی ,پاتولوژی است، آن هم دو ترم که می روی سراغ کلیه,قلب,گوارش و … به اضافه آسیب شناسی اختصاصی و دواشناسی نه دارو شناسی,البته مواظب باش گرفتار نشوی!

پرده دوم-برزخ:

به سال چهارم رسیدی ,پایت به بیمارستان باز شده است . یواش یواش داری دکتر می شوی. البته هنوز اسمت کار آموز است. با روپوش توی بیمارستان ها می چرخی هرکس که بهت می رسه می گه آقا یا خانم دکتر و تو کف می کنی.

این دوره شامل بخش های داخلی,جراحی,ارتوپدی,زنان,اعصاب ,اطفال,چشم و گوش ,پوست و … است.

پرده سوم-دوزخ:

امتحان انترنی را اگر در پرده قبل قبول شده باشی تازه می شوی انترن,می شوی یک کارگر درمانی بی جیره و مواجب و خوراکت هم کشیک است یعنی خواب، بی خواب.

ازکشیک بدتر هم جلسه پرسش و پاسخ در گزارش صبحگاهی است که قیافه ات شبیه متهم هاست. حالا بعد از هفت سال تازه بیکار شده ای.

این اول ماجراست یکی از استادان گفته است پزشکی نوعی هنر است,هنر ارتباط دادن علایم بیمار یا هنر ارتباط با بیماری ,ولی حالا بعد از هفت سال خودت یک بیمار تابلو هستی.

برگرفته از آرشیو مجله چلچراغ