یادداشت اختصاصی/ آقایان تولیدکننده، لطفا قایم نشوید !

این روزها که سال به” توليد ملي؛ حمايت از كار و سرمايه ايراني” نامگذاری شده همه حرف از تولید ملی و حمایت از تولید کنندگان می زنند کم پیش آمده از خودمان بپرسیم تولیدکنندگان طی سال های پس از پیروزی انقلاب برای بهبود کارشان و پیشرفت چه کارهایی کرده اند؟

به گزارش بانکی دات آی آر, اگرچه تولید کنندگان طی سالها تحریم های تحمیلی و بی دلیل به شدت تحت فشار بوده اند و با دشواری های فراوان دست و پنجه نرم می کننداما اشکالات فراوانی هم به کار و روند اجرای برنامه هایشان وارد است.

این نقص ها که بسیاری از آنها قابل رفع بوده است، بی اعتمادی مصرف کنندگان را به همراه داشته و حتی سبب شده برخی مصرف کنندگان در نبود برندهای مطرح و مشهور جهانی به کالاهای چینی روی بیاورند و آنها را به تولیدات وطنی ترجیح بدهند. اما چرا؟

۱. كم‌فروشي:

اين واژه‌اي است كه اين روزها زياد در بازار محصولات مختلف شنيده مي‌شود. البته كم‌فروشي اتفاق تازه‌اي نيست. مصرف‌كنندگان ايراني بدون تعارف هميشه اين واژه را شنيده‌اند و در دوره‌هاي مختلف همواره كم‌فروشي يك پديده در بازار بوده است.

۲. کیفیت پایین تولیدات:

منفعت طلبی و انگیزه کسب بیشترین سود در برخی مواقع کار دست تولید کنندگان داده و محصول نهایی شان را به کالایی غیر قابل مصرف و به درد نخور بدل کرده است.

۳. کم کاری:

متاسفانه برخی تولید کنندگان با وجود محصولات خوب و باکیفیت وقتی فروششان به حد قابل قبولی رسید تصور می کنند تلاش کافی است و حالا باید سود ببرند. این امر به مرور زمان باعث کاهش کیفیت محصولات از یک سو و پیشی گرفتن رقبای داخلی و خارجی از سوی دیگر می شود و نهایتا از روند توسعه و پیشرفت باز می مانند و حتی بدتر آن شاهد بودیم به ورشکستگی رسیده اند.

۴. وابستگی دولتی:

در ايران و در طول تاریخ دولت عامل و مانع توسعه بوده، البته اين حالت غيرپارادوكسيكال فرض مي‌شود چراكه دولت در زمان‌هايي به عنوان عامل و در مواقعي مانع توسعه محسوب شده، نگاهي به جريان تاريخي دولت مدرن در ايران نشان مي‌دهد كه هرگاه دولت‌ها در توليد سياست عمومي تلاش عقلاني به خرج داده وبا هدف توسعه و رفاه و با لحاظ مسووليت‌هاي اجتماعي خود، كوشش شايسته نشان داده‌اند، آن سياست تاثيرات مثبتي در روند جاري كشور داشته و در غير اين صورت دولت‌ها خود از جمله موانع اساسي توسعه بوده‌اند.

اما این تنها دولت ها نبوده اند که مقصر شناخته شده اند بسیاری از تولید کنندگان با هدف بهره برداری از مزایای دولتی کوشیده اند تا نظر دولت مردان را جلب کنند این روند در نهایت به بی توجهی به برنامه های توسعه ای شان و شکست در تولید انجامیده است.

۵.عدم انعطاف پذیری

تمامی تولید کنندگان مطرح در سطح جهان طی سالیان نشان داده اند که دارای قدرت انعطاف پذیری بالایی هستند و باتوجه به تغییر شرایط اجتماعی، اقتصادی و مالی جهانی محصول و تولیداتشان را دگرگون ساخته اند. این در حالیست که تولید کنندگان ما بعضا از انعطاف پذیری لازم برخوردار نبوده اند و به سرعت از عرصه های رقابتی حذف شده اند و بسیاری از صنایع امروز کشور اگر نبود حمایت های دولتی، سال ها پیش نابود می شدند.

۶.بسته بندی های نامناسب

بهترین کالاها در نامناسب ترین بسته بندی ها، نامرغوب و غیر قابل اعتماد به نظر می رسند. این در حالیست که صنعت بسته بندی در ایران سالهاست با بی توجهی روبرو بوده و انقدر از سایرین عقب افتاده ایم که سالها تلاش لازم است تا به آنها برسیم.

۷.بازاریابی غلط

بازاریابی غلط تنها مربوط به فروش نیست، روشهای نامناسب فروش و انتخاب بازاریابان غیر حرفه ای هم از جمله عوامل فروش نامناسب است.

امر بازاریابی سالهاست در کشور ما مورد بی توجهی قرار گرفته و از تدریس غیر کاربردی بازاریابی در دانشگاه ها گرفته تا انتخاب کسانی که هیچ مهارت و تخصص خاصی ندارند به عنوان بازاریاب سالهاست در کشور رواج داشته است.

۸.برخورد نامناسب با مشتریان

امر خدمات پس از فروش و برخورد مناسب با مشتریان هم از اموری است که در کشور عمر چندانی ندارد. تنها پس از ورود چند کشور کره ای و اعمال روش های حمایت از مشتری از سوی ایشان بود که مردم ما با حقوق خود بیشتر آشنا شدند و سایر شرکت ها و موسسات تولیدی و خدماتی هم به فکر افتادند که از مشتریانشان بیشتر حمایت کنند.

بنابر این اگر در سال جاری تمامی دولتمردان، سیاست مداران، اقتصاد دانان، قانونگذاران جمع شوند تا تولید ملی را نجات دهند تا زمانی که تولید کنندگان در جهت تغییر رویه خود اقدام نکنند موفق نخواهند بود.

با دست روی دست گذاشتن و با بیان اینکه تولید در ایران دشوار است نمی توان به پیشرفت و توسعه دست یافت.