از کمکهای مالی مردم تا پیوستن جاسوسان به وال استریت

شبکه خبری سی بی اس آمریکا با اشاره به محبوبیت مردمی جنبش اعتراضی وال استریت اعلام کرد این جنبش طی یک ماه عمر خود ۳۰۰ هزار دلار کمک نقدی و انبوهی از کمک های غیرنقدی از سوی مردم دریافت کرده است.

به گزارش بانکی دات آی آر,میزان کمک های نقدی مردمی به جنبش اعتراضی وال استریت همزمان با گذشت یک ماه از آغاز این جنبش به رقم ۳۰۰ هزار دلار رسید. همچنین انباری که برای ذخیره سازی کمک های غیرنقدی به جنبش اختصاص یافته انبوهی از انواع اقلام ارسالی از سوی مردم را در خود جای داده است.

همزمان با گذشت یک ماه از آغاز اعتراضات، جنبش اعتراضی وال استریت با راهپیمایی عظیم روز شنبه در میدان تایم نیویورک و سایر شهرهای جهان قدرت خود را به رخ مخالفان کشیده، و  هر روز به نقاط بیشتری از جهان گسترش می یابد.

با گذشت یک ماه از شروع اعتراضات اکنون که جنبش ریشه دارتر و قدرتمندتر شده، گمانه زنی ها در مورد تعیین اهداف مشخص برای جنبش و انسجام بخشی بیشتر به اعتراضات مطرح شده است.

جاستین استرکل یکی از سازمان دهندگان اعتراضات که برای کمک به جنبش از کلیولند به نیویورک آمده است، گفت:«ما بدون برخورداری از هرگونه ساختار سلسله مراتبی به سرعت درحال پیشروی هستیم.» وی افزود: «برخی با طرح مسائل تفرقه افکن در حال تضعیف جنبش هستند ، اما جنبش بر اساس یک نظام تصمیم گیری مشارکتی عمل می کند و کسی حق تکروی ندارد.»

به گفته استرکل، جنبش در حال رایزنی با مشاوران حقوقی برای اتخاذ تدابیری قانونی است  تا بتواند در صورت اخراج از پارک زاکوتی مکان دیگری را برای سازمان دهی اعتراضات تدارک ببیند.

کمک های مردمی از قبیل پتو، بالش، کیسه خواب، کنسروهای خوراکی، جعبه کمک های اولیه و اقلامی همچون یک بسته کاموا و تعدادی عینک شنا، برای حفاظت از چشمان معترضین در مقابل اسپری فلفل در انبار گروه، جهت استفاده در اعتراضات روزهای آینده ذخیره شده اند.

محل انبار از سوی اتحادیه معلمان نیویورک در اختیار جنبش قرار داده شده است.
بیل دابز، رابط معترضین با مطبوعات گفت: «تاکنون حدود 300 هزار دلار وجه نقد از طریق کمک های مردمی عاید جنبش شده است.» این رقم از طریق سایت اینترنتی جنبش و یا به صورت اهدای نقدی به رابطین بدست آمده و به حساب بانکی جنبش در یکی از بانک های آمریکا، (تنها بانکی که 100 درصد سهام آن متعلق به اتحادیه های کارگری آمریکاست ) واریز شده است.

کارا سیگال یکی از داوطلبانی که در محل انبار مشغول دسته بندی کمک های واصله برای انتقال به پارک زاکوتی هستند، گفت: «کسی نمی تواند ما را متوقف کند. ما می خواهیم دنیا را تغییر دهیم.»

معترضین می گویند که اعتراضات گسترده روز شنبه، جان تازه ای به جنبش بخشیده است.

جان لاورنس، وکیل اهل فلوریدا گفت: « ما شاهد بودیم که بانک ها و موسسات مالی چه بر سر اقتصاد این کشور آوردند. ما به جای آنها مالیات دادیم و آنها در عوض خانه های ما را مصادره کردند.»

در شهر ریچموند ویرجینیا، تعدادی از معترضین روز شنبه جلسه ای عمومی برای تصمیم گیری در مورد آینده جنبش تشکیل دادند. ویتنی ویتینگ، یکی از معترضین و شرکت کنندگان در این جلسه گفت : «این نوع گردهم آیی ها کمک می کند که صدای همه مردم شنیده شود. امیدوارم که این نوع تصمیم گیری موجب حرکت رو به جلوی جنبش شود.»

معترضین در اروپا و آمریکا هر کدام برای اعتراضات خود اهدافی را مشخص کرده اند. اتحادیه هایی که به جنبش پیوسته اند نیز مطالباتی دارند. بطور مثال اعضای گروه جدید التاسیس «پیتسبورگ را اشغال کنید» خواستار این هستند که بانک نیویورک ملون پول هایی را که گفته می شود بیش از میزان معمول کارمزد در سراسر کشور دریافت کرده، به مشتریان خود بازگرداند.

دادستان شهر نیویورک این ماه علیه بانک نیویورک ملون به اتهام فریب مشتریان در تبدیل دلار آمریکا به ارزهای خارجی اقامه دعوا کرده و مدعی شده که این بانک در طی ۱۰ سال گذشته حدود ۲ میلیارد دلار از مشتریان کلاه برداری کرده است. بانک مذکور هر گونه ادعا در این زمینه را رد کرده است.

در همین حال لیسا دیتون، یکی از رهبران جنبش چای در ایندیانا، با انتقاد از جنش وال استریت گفت: «هر چند مشابهت هایی بین جنبش چای و جنبش وال استریت وجود دارد، اما عدم وجود رهبری مشخص در جنبش و جذب شهروندان با مطالبات مختلف، نشان می دهد که جنبش وال استریت هیچ سنخیتی با  جنبش چای ندارد. شما نمی توانید هر هفته یک تظاهرات عظیم بدون هدف خاص برگزار کنید.»

این در حالی است که بر اساس نظر سنجی های انجام گرفته مجله تایم، جنبش اعتراضی وال استریت در بین مردم آمریکا دو برابر محبوب تر از جنبش چای است و بسیاری از ناظران، جذب شهروندان با مطالبات مختلف را یکی از نقاط قوت جنبش وال استریت بر شمرده اند.

جاسوسان در وال استریت

اما در خبری جداگانه در خصوص آخرین تحولات جنبش وال استریت آمده است:

سه زندانی آمریکایی متهم به جاسوسی در ایران که بیش از دو سال در ایران زندانی بودند پس از بازگشت به آمریکا به جنبش اشغال وال استریت پیوستند.

سارا شورد، شین باوئر و جاش فتال سه آمریکایی که در تابستان سال ۱۳۸۸ و به هنگام ورود غیر قانونی به خاک ایران در منطقه مرزی کردستان دستگیر شدند، ماه گذشته با سپردن وثیقه از زندان آزاد شده، به آمریکا بازگشتند.

این سه آمریکایی روز دوشنبه در تظاهرات «اوکلند را اشغال کنید» و با حضور در کنار متحصنینی که مقابل ساختمان شهرداری شهر اوکلند کالیفرنیا تجمع کرده بودند، با تظاهرات کنندگان اعلام همبستگی کردند.
شین باوئر با حضور در کنار متحصنین و تظاهرات کنندگان گفت: این مکان بهترین جا برای گرفتن جشن آزادیمان است.

از هفته‌های گذشته ده‌ها تن از حامیان جنبش اشغال وال استریت در شهر اوکلند با تحصن در مقابل ساختمان شهرداری این شهر و برپایی چادر با اهداف جنبش ضد سرمایه داری اشغال وال استریت اعلام همبستگی کرده‌اند.

این سه تن همچنین با زندانیان زندان‌های کالیفرنیا که در اعتراض به شرایط نگهداری خود دست به اعتصاب غذا زده‌اند، اعلام همبستگی کردند و جاش فتال اعلام کرد که برای نشان دادن همبستگی با آن‌ها به مدت ۲۴ ساعت به اعتصاب غذای آن‌ها پیوسته است.

گفتنی است سارا شورد در تابستان سال گذشته با قید وثیقه ۵۰۰ میلیون تومانی و با وساطت دولت عمان از زندان آزاد شد و به آمریکا بازگشت و دو زندانی دیگر که در دادگاه به جرم جاسوسی به ۸ سال زندان غیرقطعی محکوم شده بودند، ‌ماه گذشته با سپردن وثیقه ۱ میلیارد تومانی از زندان آزاد شده و پس از ورود به عمان به آمریکا رفتند.

اخبار منتخب بانکی دات آی آر:

=================

به اشتراک بگذارید
فریناز مختاری
فریناز مختاری
مقاله‌ها: 35586

نوشته‌ای مرتبط

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *