با گسترش بحران اقتصادی، بیماری های روانی و مرگ ناشی از کار مفرط در میان کارگران ژاپنی افزایش یافته است.
از آنجا که اقتصاد کشور ژاپن که بر پایه ی صادرات است، بهبود یافته، بسیاری از آمار ها و اطلاعاتی که از توکیو به دست می رسد امیدوارکننده هستند. اقتصاددان های زیادی انتظار دارند که میزان تولید ناخالص داخلی این کشور که زودتر از آمریکا و اروپا دچار رکود شده بود، در نیمه ی اول سال ۲۰۰۹ دوباره در مسیر رشد قرار گیرد.

با وجود  نشانه هایی که حاکی از رونق گرفتن مجدد اقتصاد ژاپن است،  همچنان  اعداد و ارقامی که از سوی وزارت کار، رفاه و بهداشت این کشور منتشر شده، از کار مفرط و تا سر حد مرگ کارمندان ژاپنی خبر می دهد. به گزارش این وزارتخانه، در سال مالی که در ماه مارچ ۲۰۰۹ پایان یافت، ۹۲۷ از کارمندان ژاپنی دچار بیماری های روانی ناشی از کار مفرط شده اند که بالاترین رکورد تا به حال به حساب می آید و از این میان ۲۶۹ نفر آنان غرامت دریافت کرده اند. گزارش وزارت کار همچنین حاکی از ان است که ۱۵۸ نفر از کارمندان  در اثر کار مفرط فوت کرده اند که ۱۶ نفر نسبت به مدت مشابه سال گذشته افزایش داشته است .

شرکت های بسیاری تلاش می کنند تا شرایط کارمندان را بهبود بخشند. به عنوان مثال شرکت تویوتا ساعات کاری کارمندان خود را به ۳۶۰ ساعت در سال ( میانگین ۳۰ ساعت در ماه) کاهش داده است و دائماً اهمیت استراحت کردن را به آنان گوشزد می کند. برخی دیگر که مایل به پرداختن اضافه کاری نیستند، کارمندان را تشویق می کنند که پس از پایان یافتن  وقت اداری محل کار خود را ترک کنند و بیشتر به مرخصی بروند.

اما با این حال کارمندان ژاپنی به معنای واقعی کلمه تا سر حد مرگ کار می کنند و دلیل آن تبعات بحران اقتصادی است که همچنان گریبان شرکت های ژاپنی را گرفته است. در شرکت هایی که تعدادی از کارمندان خود را  اخراج کرده اند، کارمندان حاضر مجبورند علاوه بر وظایف خود به جای همکاران غایب خود نیز کار کنند و مسؤلیت های آنها را نیز انجام دهند. بعضی دیگر از کارمندان از ترس اینکه وجودشان در شرکت بی فایده تلقی شود، تا دیروقت در محل کار خود باقی می مانند. یکی دیگر از دلایلی که باعث کار مفرط کارمندن ژاپنی می شود مسئله ی دستمزدهای پایین است. شرکت های زیادی برای جبران کاهش سوددهی، حقوق کارمندان خود را نصف می کنند و همین امر کارمندان  را  بر ان می دارد تا بیشتر کار کنند.

فرهنگ سخت کار کردن در ژاپن ریشه های عمیق دارد. طی یکی نظرسنجی که از سوی مرکز بهره وری ژاپن در امور  اقتصادی و اجتماعی صورت گرفت، مشخص گردید که ۹۰ در صد کارمندان با اصطلاح” تعادل در کار و زندگی” کاملاً بیگانه اند و از هر ۵ نفر ۴ نفر انان اظهار داشتند که اگر مافوقشان از انها بخواهد که اضافه کاری بمانند، حاضرند که به خاطر ان بسیاری از قرار های مهم زندگی خود را لغو کنند.

تحلیلگران بر این باورند که آینده اقتصادی نامعلوم، جوانان ژاپنی را وادار می کند تا ساعات بیشتری را کار کنند، حتی اگر بدانند که کار مفرط سلامتی انها را به خطر می اندازد.