دوست داشتید سوژه خنده بازار باشید؟

خنده بازار نام مجموعه طنزی است که در ماه مبارک رمضان به روی آنتن رفت و طرفداران خاص خود را جذب کرد، اگرچه سری قبلی این مجموعه در سال ۷۹ هم روی آنتن رفته بود اما هیچگاه اینقدر مورد توجه مخاطبان و رسانه ها قرار نگرفته بود.

به گزارش بانکی دات آی آر, یکی از عواملی که خنده بازار را بر سر زبان ها انداخت آیتم های طنزی بود که هنرمندان و ورزشکاران سوژه های اصلی آن بودند و با دیدگاهی طنز آلود ایشان را به نقد کشید که با واکنش های متفاوتی همراه بود.

عده ای بر این عقیده اند که بیان اغراق آمیز و کاریکاتور گونه حقایق جزو ذات طنز است و از این رو نباید بر آن خرده گرفت. احمد نجفی که برنامه صندلی داغ او و نحوه اجرایش مدت هاست سوژه آیتم های طنز بوده همیشه از این آیتم ها استقبال کرده است.

وی مدتها پیش در یک برنامه تلویزیونی هنگامی که در خصوص این نوع برنامه ها و به ویژه آیتم های مخصوص او سوال شد به مطلب جالبی اشاره کرد.

به گفته خود او نخستین بار همسرش یکی از این آیتم ها را دیده و حسابی خندیده است و او هم به این فکر کرده که حتما هموطنان هم می خندند و همین برای او کافی است.

در مقابل عده ای هم از پخش این آیتم ها به شدت معترض بوده اند , به عنوان مثال علی دایی از پخش چنین برنامه هایی در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ابراز تاسف کرده بود.

اگرچه نباید فراموش کرد طنز از منظر دین ما محدوده ای دارد و تمسخر در آن به هیچ وجه قابل پذیرش نیست اما مرز تمسخر وطنز کجاست و چه کسی آن را تعیین می کند و اصولا در چه حوزه هایی نباید وارد شد؟

متاسفانه در کشور ما هیچگاه تعریف روشنی از حوزه عمومی و خصوصی نشده از این روی بسیاری اوقات به ویژه در افراد مشهور حوزه عمومی و خصوصی به طرز بسیار عجیبی یکی می شود که این خود زمینه ای برای بسیاری مسائل بعدی را فراهم می کند.

با وجودی که تخطئه فرد و دیدگاه های او به هر شکل ناپسند است اما برخی افراد که هر آنچه دارند از مردم است و خودشان هم به این امر معترفند باید مسئولیت های شهرت را بپذیرند و همواره مراقب رفتار،اعمال و گفتار خویش باشند.با این اوصاف آیا شما حاضر هستید سوژه خنده بازار باشید؟

شخصیت های مشهور و محبوب در بسیاری کشور های جهان پذیرفته اند که در ازای محبوبیتشان می بایست هزینه هایی هم پرداخت کنند و تقریبا هیچ یک از مسوولین و دست اندرکاران حوزه سیاست,هنر و ورزش از دیدگاه تند طنز پردازان در امان نبوده و نیستند.

این اشخاص از کاریکاتور و شعر های طنز آلود گرفته تا برنامه های تلویزیونی و حتی فیلم های سینمایی هیچگاه در امان نیستند و همیشه مورد توجه طنز پردازان خواهند بود با این وجود کمتر پیش آمده اعتراض کنند.

پس چرا ما ایرانی ها با وجود روحیه بسیار بالای طنز پردازی و علاقه زیاد به طنز ,انتقاد پذیر نیستیم و مطرح شدن در آیتم های طنز را برنمی تابیم؟

در طی چند سال اخیر هر از گاهی حتی به اشاره و کنایه در یک سریال یا مجموعه تلویزیونی و حتی در یک کاریکاتور با حرفه ای ،شغلی و حتی قومی شوخی ای هرچند ساده شد، کار به اعتراض، خشم و برخورد قهری انجامید وسریع خواستار عذر خواهی دست اندر کاران مربوطه شدیم. در حالی که شاید اصولا دلیلی هم برای ناراحتی نبوده است.

یکی از رسالت های عمده طنز در هر کشوری علاوه بر خنداندن و ایجاد فضایی شاد ,بیان تند و گزنده مسائل است تا ما همه به خود آمده و عملکرد بهتری داشته باشیم.اما متاسفانه خیلی ها هنوز ظرفیت پذیرش آن را ندارند و نیازمند طی مسیری بسیار طولانی هستیم.

اخبار منتخب بانکی دات آی آر:

=================

دوست داشتید سوژه خنده بازار باشید؟

فریناز مختاری

پاسخی بگذاریدانصراف از پاسخ

فریناز مختاری

نوشته‌ای مرتبط

“افزایش رسمی قیمت خودروها: لیست جدید قیمت‌های پایه خودروهای داخلی”

همایش «تأمین مالی تولید: از بنگاه‌داری به بنگاه‌سازی»؛ رویکردی نو در تقویت تولید و اصلاح نظام مالی

بیستمین رویداد فیناپ: تحول در فناوری‌های مالی با تمرکز بر نوآوری‌های موبایل‌محور

پاسخی بگذاریدانصراف از پاسخ