بد نیست گاهی از اجانب هم بیاموزیم !

خبر استعفای استیو جابز مدیرعامل و بنیانگذار شرکت فناوری اپل در دنیای فن آوری سر و صدای زیادی به پا کرد.

استیو جابز ۵۵ ساله در سال ۲۰۰۴ اعلام کرده بود که به سرطان پانکراس مبتلا شده و انتشار همین خبر در میزان ارزش سهام اپل به شدت تاثیر گذار بود.اما حضور پرقدرت او بر سرکار به تمامی شایعات خاتمه داد.

جابز همان روزها اعلام کرد هرگاه احساس کند نمی تواند کمکی به ادامه حیات و شکوفایی اپل کند کنار خواهد کشیدبه نظر می رسد امروز همان روز باشد.

چهره برتر سال ۲۰۱۰ نشریه Financial Times با این تصمیم خود باز هم درس دیگری به پیشگامان صنعت و علاقه مندان علم مدیریت داد.

او آموخت که مصالح مجموعه تحت مدیریتش بر هر چیز ارجحیت دارد و حتی اگر لازم باشد برای پیشرفت و تعالی باید کنار کشید. مزایای چندین هزار دلاری,میز مدیریت و جاذبه های آن و حتی محبوبیت عمومی هم مانع این تصمیم او نشد.

در حالی که حضور در محیط کار در افزایش حس سرزندگی و امید به زندگی او موثر می نمود اما احساس کرد که وجود یک فرد سالم و به اصطلاح شش دانگ موثر تر از حضور پر تجربه او خواهد بود.

این در حالی است که بسیاری از مدیران و مسئولان حتی در پست های میانی و پایینی برای چند روز هم حاضر نیستند میز مدیریتی خویش را ترک کنند و به جوان ها میدان بدهند.

یاد جمله ای از رهبر انقلاب افتادم که چندی پیش در مراسم تنفيذ حكم دهمين دوره رياست جمهوري گفتند :”بنده اصرار دارم که مشروعیت در نظام اسلامی به کارآمدی است.مشروعيت همه ‏ي ما بسته به انجام وظيفه و كارآيي در انجام وظيفه است” که کاش به گوش بعضی ها می رفت .

بنابر این هر مدیر و مسئولی که از کار آمدی و توانایی های لازم برخوردار نباشد می بایست استعفا کند و جای خود را به متخصصان بسپارد.در غیر اینصورت فعالیتش غیر مشروع و مسلما حقوقش هم حرام خواهد بود.

اما متاسفانه چسب صندلی های مدیریتی آنقدر خوب بوده که برخی خدمتگذاران! مردم حتی قادر نیستند کمی آن طرف تر بروند.

کاش ,ای کاش,تنها بعضی از اوقات هم که شده از این اجانب مادی گرا می آموختیم!

با این اوصاف می توان گفت ولایت پذیری استیو جابز ار خیلی از مسئولین مدعی در کشور ما بیشتر است !