جنگ و صلح در فضای مجازی

فرماندهی سایبر ارتش ایالات متحده نیرو جذب می‌کند. ماموریت آنها ایجاد یک نیروی رزمی سایبری در سطح جهانی و به‌وجودآوردن یک فضای سایبری به‌عنوان قلمروی فعالیت است.

اینها اظهارات ژنرال رت هرناندز، فرمانده ارشد بخش سایبری ارتش آمریکاست که در کنفرانسی در لندن با موضوع دفاع سایبری بیان شد. در مجموع، ارتش ایالات متحده در نظر دارد ۱۰هزار جنگجوی سایبری به خدمت بگیرد و ظاهرا معیارهای جذب این نیروها برخلاف روال نهادهای نظامی، چندان سختگیرانه نیست. افرادی با موی بلند و حتی کسانی که نمی‌توانند به خوبی بدوند نیز می‌توانند جذب چنین نیرویی شوند. با این حال یک معیار مهم و جدی برای همه وجود دارد؛ استخدام‌شوندگان باید در حوزه تخصصی خود از بهترین‌ها باشند. ژنرال هرناندز در این باره می‌گوید: اعضای این نیرو نخبگان حرفه‌ای‌اند… ، مورد اعتماد و منضبط و دقیق… خسارات جانبی به هیچ عنوان قابل پذیرش نیست.

بر این اساس، اعضای این نیرو در زمینه مقابله با چالش‌های سایبری، درک اینکه در مواجهه با چالش‌های سایبری، ماهیت غیرقابل پیش‌بینی و فراگیر چالش مهم‌تر از ابعاد و گستردگی آن است، به خطر افتادن زیرساختارهای ملی حیاتی مانند شبکه برق و منابع آب و نیز تهدیدات سایبری در حوزه‌های بخش مالی، شرکت‌های خصوصی و شهروندان عادی، آموزش می‌بینند.

یک موضوع بزرگ

در حاشیه این کنفرانس خبرنگاران با سرجان‌اسکارلت درباره ماهیت تهدیدات سایبری گفت‌وگو کردند.
سرجان‌اسکارلت، رئیس تشکیلات ضداطلاعاتی بریتانیا (MI6) حد فاصل سال‌های2004 تا 2009 و پیش از آن، رئیس کمیسیون مشترک تشکیلات اطلاعاتی بریتانیا بوده است.وی مدتی به ریاست مجموعه بلچلی پارک، از مراکز اطلاعاتی بسیار مهم بریتانیا رسید. او در نخستین مصاحبه‌‌اش با رسانه‌ها پس از این انتصاب گفت: بلچلی پارک با توجه به پیشینه و موفقیت تاریخی‌‌اش در شکستن رمزهای جاسوسی دشمن در دوران جنگ [جهانی]، جایگاه ویژه‌ای در تاریخ جنگ‌های سایبری دارد.

وی افزود: بلچلی پارک در قلب ماجرا (جنگ سایبری) قرار دارد. در جنگ جهانی دوم، کشورها با یکدیگر طرف بودند و دولت‌ها بودند که با یکدیگر گلاویز می‌شدند، از این رو موارد مرتبط با ارتباطات سایبری و نقاط ضعف آن در این حیطه (برخورد دولت‌ها) قرار داشت.

این ارتباطات، فوق‌محرمانه بود و تأثیری بر زندگی روزمره مردم نداشت. کل ماجرای ارتباطات سایبری یا ارتباطات ماشینی، اثری در زندگی افراد نمی‌گذاشت. اینک اما همه چیز و همه کس از این ارتباطات تأثیر می‌گیرند. ما باید نگران وقوع جرم باشیم، باید نگران فعالیت‌های دولتی باشیم و باید نگران آنچه هکتیویست‌ها (ترکیبی از هکر و اکتیویست به معنای فعال) خوانده می‌شوند باشیم.
سرجان هیچ تردیدی ندارد که آنچه وی آن را موضوعی بین کشورها می‌نامد و تهدیدی که از سوی کشورهای مستعد و دارای قابلیت بالا در حیطه سایبر مطرح است، همچنان موضوعی گسترده است.

نیروهای حافظ صلح مجازی

جان بامگارنر، از واحد پیامدهای سایبری ایالات متحده در واشنگتن، با سر جان اسکارلت موافق است. سازمان تحقیقاتی پیامدهای سایبری، وی را یک کارشناس زبده هکینگ با ۱۸ سال تجربه در عملیات‌های ویژه و امور اطلاعاتی توصیف می‌کند.

بامگارنر بحث را باز می‌کند. به گفته وی، به زودی نیاز به تشکیل نیروهای حافظ صلح مجازی در فضای سایبری احساس خواهد شد. او تصریح می‌کند: ما شاهد برخوردهای سایبری بین روسیه و گرجستان بوده‌ایم که همچنان ادامه دارد. ما شاهد برخوردهای سایبری بین هند و پاکستان بوده‌ایم که همچنان ادامه دارد. ما شاهد چنین برخوردهایی بین چین و هند بوده‌ایم و نیز بین اسرائیل و سایر کشورهای خاورمیانه. سازمان ملل باید مشخص کند که چگونه نیروهای حافظ صلح خود را در مرزهای دیجیتال یک ملت مستقر کند، صلحبانان مجازی که صلح را حفظ کنند.

خبرنگاران از سرجان اسکارلت پرسیدند: چرا باید هشدارهایش را درباره تهدید امنیت سایبری جدی گرفت، در حالی که تشکیلات اطلاعاتی بریتانیا در موضوعی مانند یافتن سلاح‌های کشتار جمعی در عراق مرتکب اشتباه شد و این خطر را بیش از حد معمول جلوه داد؟

وی در پاسخ به این پرسش اظهار داشت: تصور می‌کنم مردم خود باید درباره آنچه در اینجا گفته شده است، قضاوت کنند، از قدرت درک خود بهره بگیرند و سپس از خود بپرسند آیا این موضوع (تهدید سایبری) موضوعی جدی، باورکردنی و واقعی است یا خیر؟
در کنفرانس لندن به شرکت‌کنندگان اطمینان داده شد که تکنولوژی می‌تواند در رفع تهدید سایبری به کمک ما‌ بیاید.

ژنرال جاناتان شاو، فرمانده واحد سیاستگذاری سایبری در وزارت دفاع بریتانیا در این باره می‌گوید: زمانی به بیماری ایدز، به چشم تهدیدی واقعی و جدی نگاه می‌کردیم، در حالی که اینک با آن زندگی می‌کنیم. واکنش ما در حال حاضر نسبت به تهدید سایبری نیز تا همان حد نامتعادل است… ما هرگز نمی‌توانیم این عارضه را درمان کنیم و مجبوریم با آن زندگی کنیم…اما پرسش این است که تا زمانی که بتوانیم به موضوع نگاهی منطقی بیندازیم تا چه حد فکر و ایده مناسب خواهیم داشت؟

بی بی سی