تکلیف سیستم عامل ملی چه شد؟

این روزها که همه جا سخن از اینترنت ملی و راه اندازی آن طی روزهای آتی است، آنها که در حوزه آی تی دستی بر آتش دارند ناخود آگاه به یاد پروژه عظیم سیستم عامل ملی می افتند و می پرسند بالاخره تکلیف سیستم عامل ملی چه شد؟

به گزارش بانکی دات آی آر, سیستم عامل ملی قرار بود نسخه فارسی سیستم عامل لینوکس باشد که ضمن بومی سازی با قیمتی ارزانتر و صد البته امن در مقابل احتمال جاسوسی سازندگان سیستم عامل های فرنگی به صورت متن باز طراحی شود.

شاید برخی ها کمتر به یاد داشته باشند، اما زمانی پیشنهاد کنندگان این طرح آنقدر دم از امکان سرقت اطلاعات کامپیوتر های ایرانی توسط مایکروسافت داد سخن می راندند که برخی ها می ترسیدند مدیران مایکروسافت سر میز صبحانه مشغول چک کردن اطلاعات ایشان باشند!!

طرحی که به گفته وبلاگ مدیر پارسیک و بلاگفا بیش از نهصد و پنجاه میلیون تومان و به نقلی دیگر ۵میلیارد تومان وحتی به برخی روایات خیلی بیشتر هزینه برداشت و نهایتا هم به یک شکست مفتضحانه انجامید.

چرا این طرح از ابتدا یک دروغ بزرگ بود؟

برای نوشتن هر برنامه ای که تحت سیستم عامل کار می کند می بایست از یک زبان برنامه نویسی نظیرnet ,java,php و…استفاده شود که مبدع و مالک اکثراین زبان ها اغلب آمریکایی اند.

همچنین برای برنامه نویسی به شکل منبع باز معمولا ازjava و یا php استفاده می شود که اولی متعلق به آمریکایی هاست و دومی هم متعلق به یک شرکت اسرائیلی به نام زند””zend است. بنا براین بومی سازی این سیستم عملا غیر ممکن بود .

این در حالیست که اگر چه هنوز مایکروسافت با سختی اجازه دانلود برخی برنامه هایش را به کاربران ایرانی می دهد , اوراکل به دلیل تحریم ها عملا درهایش را به سوی ایران بسته است.

وقتی کسی پاسخگو نیست

این روزها در سایت مرکز فناوری اطلاعات و ارتباطات پیشرفته دانشگاه صنعتی شریف که متولی راه اندازی سیستم عامل ملی محسوب می شد، هیچ نشانی ازاین طرح نیست و حتی یادی هم از آن نمی شود.

اما زمانی مدیران این مجموعه مصاحبه های متعددی در خصوص لزوم راه اندازی و مزایای آن انجام دادند اما هیچ گاه حاضر به پاسخگویی درخصوص علت شکست آن نشدند.

اینکه این کار با قصد و غرض انجام شد یا حاصل کم اطلاعی پیشنهاد دهندگان آن بود (که نبود!) تا از بودجه های کلان دولتی استفاده کنند قابل قضاوت نیست، اما آنچه مسلم است اینکه این طرح هزینه های فراوانی را به کشور وارد کرد و یک درس بزرگ هم برای مسوولان در سال های آتی داشت که قبل از انجام هر کاری مطالعات گسترده ای در خصوص آن انجام دهند.