فرآیند بازیافت انسان تمام پلاستیکی

*این مقاله علیه هیچ آگهی یا تبلیغ خاصی نیست.

*این مقاله در انتقاد به دوستان و نزدیکانی که در سال گذشته یک یا چند عمل جراحی انجام داده اند هم نوشته نشده.

*بسیاری از زیبا رویان و صاحبان جمالان خداداد معتقدند عمل های جراحی زیبا سازی جا را برای آینده آنها تنگ خواهد کرد. نویسنده این مقاله از آنجا که چندان بهره ای از جمال نبرده,در شمار این غرض ورزان قرار نمی گیرد.

*یک نظریه جامعه شناختی هست که می گوید همه مردم دنیا اگر به اندازه کافی پول داشته باشند بدون شک یک یا چند عمل جراحی زیبا سازی را تجربه می کنند. مخالفان عمل های زیبایی, از نظر روانی جزو گروهی قرار می گیرند که پول کافی برای این عملهای سنگین ندارند. نویسنده این مقاله از آنجا که بهره چندانی از مال دنیا ندارد, در جواب ترجیح می دهد سکوت کند.

*آگهی هایی که شامل حال این گزارش انتقادی می شوند, لطفا بدون دلخوری باز هم به ما آگهی بدهند چراکه اولا دوستان به پول آن احتیاج دارند ثانیا ما چند نفر هم بدمان نمی آید از “تخفیف ویژه” آن ها استفاده کنیم.

۱: تاحالا شده بعد از ورق زدن مجله های مد یا دیدن چند فیلم هالیوودی به زیبایی یا تناسب اندام نزدیکترین دوستانتان شک کنید؟ اگر بگوییم نه یا دروغ گفته ایم یا به غیر از فیلم های مجاز کلوپ سرکوچه مان را نگاه نکرده ایم.

یک حالت دیگر هم وجود دارد ممکن است دید زیبایی شناسانه ضعیفی داشته باشیم یا ادعا کنیم از آن دسته آدم هایی هستیم که پیش از دیدن یک نفر غرق در صفات و کمالات اخلاقی او می شویم. یک حالت دیگر هم هست: شاید از آن آدم هایی باشیم که بلافاصله بعد از تماشای فیلم, به وضع اسفبار قیافه و اندام خود پی می بریم و پیش از آن که به اندام دوستانمان فکر کنیم در این وحشتیم که آنها بادیدن چنین فیلمی دیگر هیچ وقت ما راجدی نخواهند گرفت.

۲: زندگی در دنیای مانکن ها ,مدل ها,قهرمان های زیبایی اندام و ستاره های سینما می تواند بسیار افسرده کننده باشد . بی.بی.سی دریک گزارش تکان دهنده اعلام کرد در انگلیس ۹۶ درصد زنان ازتناسب خود ناراضی اند و به عمل جراحی زیباسازی فکر می کنند.

بسیاری از آنها در محیط کار, مهمانی ها وحتی هنگام قدم زدن در پیاده رو از خجالت عرق می کنند. بسیاری دیگر کنار دریاها و استخرها آفتابی نمی شوند. به نظر می رسد تبلیغات شدید فمینیستی در مبارزه با عملهای زیبایی سازی چندان فایده نداشته. مردم جهان هرروز بیشتر از دیروز خود را به تیغ جراحان هنرمند می سپارند تازندگی دیگری را آغاز کنند. اما ماجرا صرفا در افزایش تعداد عملهای جراحی خلاصه نمی شود. امروز آدم ها از طبقات بالا وپایین جامعه از دختران ۱۱ ساله گرفته تا پیرمردهای ۸۶ ساله به کلینک ها هجوم آورده تا تغییراتی در زندگی شان به وجود آورند.بسیاری از جوان های انگلیسی حاضرند از بانک ها یا دوستانشان چند هزار پوند قرض بگیرند تا هزینه چند هزار پوندی یک عمل زیبایی را بپردازند شاید با چهره جدید بتوانند شغل بهتری پیدا کنند.

هجوم مردها به اتاق های عمل هم درچند سال اخیر، افزایش عجیبی داشته . جوانهای ۱۸ ساله و مدیران پیر شرکتهای تجاری آمده اند دستی به سر و صورتشان بکشند ,خود را اندکی زیباتر یا جوانتر کنند تا شاید روی اطرافیانشان تاثیر بیشتری داشته باشند.

در حالی که جراحی سینه وبیرون کشیدن چربی های زاید از بدن(suction) رایج ترین عمل های میان زنان هستند مردان بیشتر به عمل بینی های خود روی آورده اند. عملهای زیبایی کم کم به دنیای مردان سیاسی هم راه می آورند. سیلویو برلوسکنی نخست وزیر سابق ایتالیا در این خصوص رکورد دار است.

۳: چند سال پیش پخش یک آگهی بازرگانی دریکی از شبکه های هند خشم گسترده تشکلهای زنان این کشور را برانگیخت و آنها را به خیابان ها کشاند. در این تبلیغ یک دختر جوان سبزه رو در خانه نشسته و پدرش مدام او را سرزنش می کند که چرا هنوز نتوانسته با کسی ازدواج کند یا چرا کارش آنقدرها که باید پر درآمد نیست.

دختر جوان درجواب می گوید که بخاطر رنگ سیاهش کسی حاضر به ازدواج با او نیست یا به او شغل مناسبی نمی دهد. یک روز دختر جوان در فروشگاهی با یک کرم روشن کننده پوست آشنا می شود و بعد از استفاده آن زندگی اش به کلی تغییر می کند. او به عنوان مهماندار هواپیما استخدام می شود و پدرش با خوشحالی به او لبخند می زند.

این تبلیغ ساده ,عمیق ترین مفاهیم ضد انسانی و “نژاد پرستانه” را در صفحه تلویزیون به مخاطبان تلقین می کند. اول آن که پوست روشن تر از زیبایی بیشتری برخوردار است و مهم تر اینکه زیبایی اروپایی را بر زیبایی آسیایی برتری می دهد.

البته مسلما این تبلیغ چند دقیقه ای, آغازگر این موج اجتماعی نبوده و نیست. مدل ها و مانکن های هندی سال هاست که از میان سفید پوستان انتخاب می شوند و هرساله هزاران زن و مرد هندی رنگ پوست خود را چند درجه روشنتر می کنند. در آستانه سالی نو ,انسان های جهان خوب می دانند هر جا بروند، براساس قیافه و ظاهرشان قضاوت خواهند شد. این فشار در کشورهای جهان سوم البته بیشتر از هر جای دیگر خودنمایی می کند.

۴: سالها پیش زنان و دختران چینی مجبور بودند کفش های چوبی بپوشند و پاهایشان را در پارچه های کتان قنداق پیچ کنند تا بزرگ نشوند. در آن سالها دختران خانواده های اصیل,به کوچکی پایی افتخار می کردند که در خیابانگردی ها و کار در مزرعه ها بزرگ نشده بود.

پوشیدن کفشهای چوبی بعد ها به عنوان اقدامی غیر انسانی و مغایر حقوق بشر محکوم شد و به سنتی مطرود بدل شد. امروز دختران چینی به کلینیک ها می آیند تا با عمل های جراحی پایشان را کوچک تر کنند به این امید که در فروشگاهها بتوانند کفش های بیشتری را امتحان کنند و بتوانند مدهای روز را دنبال کنند . آیا ما مدام دور خودمان نمی چرخیم؟

۵: به نظر من یکی از افسرده کننده ترین جلوه های زندگی مردن وقت هایی است که در پاساژها قدم می زنی و می بینی هیچ کدام از لباس های مدل روز به اندام تو نمی خورند . حقیقت این است که مدها برای انسانهای چاق یا بسیار لاغر طراحی نمی شوند. آنها به تن مانکنها دوخته شده اند و ما باید خود را شکل آنها در آوریم. این زیبایی بیشتر از آنکه به سود ما باشد به سود کمپانی های تولید پوشاک است.

تولید انبوه لباس های همشکل بسیار ارزانتر از آن تمام می شود که برای هر طبقه لباسی طراحی و تولید شود . جراحی های پلاستیک تضمین شده ترین راهی هستند که ما را شبیه عروسک های باربی یا هنر پیشه های سینمایی می کنند. درآمریکا دختران جوان هنوز آرزو می کنند بعد از عمل جراحی شبیه کیت وینسنت شوند و پسران جوان معتقدند الویس شدن آنها آنقدر ها هم سخت نیست، تنها به کمی پول احتیاج دارند که پدرها ومادرها برای افسرده نشدن فرزندانشان حاضرند تقبل کنند.

۶: دربیشتر کشورهای اروپایی دکترها حق دارند روی دخترها یا پسرهای بزرگ تر از ۱۵ سال عمل جراحی زیبایی انجام دهند. البته این یک قانون تخطی ناپذیر نیست . اگر دکتری معتقد باشد که بیمار ۱۱ ساله او به عمل جراحی زیبایی آشنایی دارد می تواند کار خودش را شروع کند.

مساله هنگامی تلخ تر می شود که می بینیم بسیاری از جراحان زیبایی ,بیشتر از آنکه تحصیلات زیبایی شناسانه و تخصصی داشته باشند جراحان عمومی هستند که به خاطر درآمد بالای این شغل و سادگی (ظاهری )اش به آن روی آورده اند.

عمل های جراحی معمولا بدون جلسه های مشاوره صورت می گیرند و معمولا دکترها بنا به تمایل شخصی خود ,چهره آدم ها را تغییر می دهند .جوان ها خود را به تیغ های دستی لرزان می سپارند، به این امید که این تابلوی هنری, این بار زیباتراز آب در بیاید.

مساله وحشتناک دیگر آن است که اگر بیماری از بیهوشی بیرون بیاید و از نتیجه عمل راضی نباشد به هیچ جا نمی تواند اعتراض کند. جراحان زیبایی در این موارد نقب های قانون را خوب می شناسند. آنها پیش از هر عمل کاغذ ها را پیش شما می گذارند و می گویند باید آنها را امضا کنید. در این مدارک شما حق شکایت ثانوی را ازخود می گیرید و جراح را آزاد می گذارید تا آن گونه که صلاح می داند صورت شما را باز سازی کند.

۷:اگر فکر می کنی ماجرای عمل زیبایی به کلینیک ختم می شود اشتباه می کنی. بسیاری از کسانی که عمل های زیبایی را پشت سر می گذرانند, سعی می کنند با رزیم های سفت و سخت غذایی خود را لاغر نگه دارند. بسیاری از آنها به خاطر سوء تغذیه و تامین نشدن مواد مورد نیاز بدنشان دچار بیماری هایی لا علاج تر از چاقی می شوند.

در کشورهای اروپایی و آمریکا ۹۰ درصد کسانی که از سوء تغذیه رنج می برند, زنان هستند و از میان هر ۱۰ زن یک نفر قرص های لاغری مصرف می کند.

متاسفم… اما قضیه از این هم وحشتناک تر می شود.

بسیاری از مادران, رژیم های چربی خود را در غذای بچه هایشان دخیل می کنند. این عده از مادران برای اینکه بچه هایشان چاق نشده و به مصیبت کنونی آنها گرفتار نشوند آنها را از خوردن بسیاری از مواد اولیه و نیروزا محروم می کنند و کودکانی با ضعف شدید و پوکی استخوان بار می آورند.

۸: ما در سرگردانی دور خودمان می چرخیم . به نظر می رسد در برابر غول های هالیوود و باربی های مد اعتماد به نفس خود را از دست داده ایم که به این گونه کلینکها هجوم آورده ایم.فکر نمی کنید بیشتر از آن که به یک جراحی احتیاج داشته باشیم, باید خودمان را به یک روان شناس نشان دهیم تا گره های کور درونمان و سردرگمی مان را باز کند.

در جولای ۲۰۰۳ درست زمانی که زنان هندی به خیابان ها ریخته بودند و تبلیغات زیبا سازی نژاد پرستانه را محکوم می کردند هئو لو یک دختر ۲۴ ساله چینی یک سلسله عمل جراحی شش ماهه را آغاز کرد تا به کلی انسانی دیگر شود. او در مصاحبه خبری گفت که می خواهد تک تک اعضای بدنش را به دست جراحان بسپارد تابه دنیایی جدید پا بگذارد. او در پاسخ به همه چنجال ها و اعتراض هایی که او را محکوم به ترویج عمل هایی زیبایی سازی و سلیقه غربی می کرد گفت: این یک تصمیم شخصی است. من فقط می خواهم زیبا تر شوم.

هزینه عمل جراحی او را اسپانسری تقبل کرده که فعلا حاضر نیست نام خود را فاش کند. بیشتر این اسپانسرها بعد این نمونه لاغر شده یا زیبا شده را استخدام می کنند تا در کنار عکس های قبلی خود، محصولات آرایشی یا قرص های لاغری آنها را تبلیغ کند.

۹: موجی که ستاره های هالیوود و مدلهای شبکه های مد راه انداخته اند کم کم گریبانگیر خود آنها هم می شود. ستاره های هالیوود هر ساله عمل های جراحی بسیاری را پشت سرمی گذارند تا بتوانند در این رقابت تنگاتنگ مشهور باقی بمانند.

ستاره های زن هالیوود از این جنبه بیشترین فشار را تحمل می کنند.

هنرپیشه های مرد از این فشار چیزی نمی فهمند. آنها تا اوج پیری هم مشهور باقی می مانند و به کارگرفته می شوند. علاوه براین طبق یک سنت عجیب مردهای بدقیافه در استودیو به کار گرفته می شوند اما هیچ کس تمایلی به بازی یک زن بد قیافه ندارد.

۱۰: “جراحی بدون خونریزی “,”پوستی زیبا بدون جراحی” ,”چگونه یک ساعته زیباشوید” و ….

تبلیغات بر گوش های ما هجوم می آورند و ما را به سوی کلینیک ها هل می دهند. امروز بیشتر ما حتی برای درمان افسردگی های روحیمان هم به جراحی های زیبایی پناه می آوریم. اما این دغدغه هیچ گاه تمام نمی شود.

عمل بینی مان که تمام شد به فکر وزنمان می افتیم و وقتی بعد از مصرف کراتین یا قرص های رژیمی خودمان را چاق یا لاغر کردیم تازه متوجه قد کوتاهمان می شویم و سراغ هورمون درمانی می رویم. تبلیغ ها همه جا هستند. “افزایش قد حتی بعد از ۲۵ سالگی”، کم کم وسواس سراپایمان را میگیرد. تنها زیبایی کامل ارضایمان می کند . آن وقت است که حتی به کج بودن انگشتهای پایمان هم فکر می کنیم و سعی می کنیم آنها را از دید دیگران پنهان کنیم.

” هفته پیش یک دختر ۱۶ ساله به مطب من آمد و خواست انگشت های پایش را عمل کنم چون دوستش از آنها خوشش نمی آید از او پرسیدم آیا درد هم می کنند؟ گفت : نه برای همین به او پیشنهاد کردم دوستش را عوض بکند”

آرشیو مجله چلچراغ